Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το μήνυμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το μήνυμα
 
Το μήνυμα

Ποτέ δεν ζήλωσα να γίνω αποστάτης,
θύτης και θύμα μιας απίστευτης πλοκής
να με κεντρώνει στο προσκήνιο μιας απάτης
και μιας αντίδρασης, δικιάς μου, αναιμικής..

[I]Και θέλησα εξήγηση να δώσω..
πόσο η έγνοια μου παρέμεινε πιστή
με κάποιο μήνυμα την σχέση να λυτρώσω,
..μα κάθε πόρτα ήταν απρόσμενα κλειστή..[/I]

Το μήνυμα ξεθώριασε αναμμένο
σαν στοιχειωμένο αμανάτι στη σιγή
με δάκρυ κάθε βράδυ να το ραίνω,
να μου θυμίζει μια χαίνουσα πληγή…

[I]Βαρύ σηκώνω το φορτίο της αγάπης,
σκληρά πληρώνω την ανάγκη της καρδιάς,
πικρά μετάνιωσα που φέρθηκα σατράπης,
μα.. ήμουν θύμα μιας απλής τρικλοποδιάς.[/I]

Σε μένα, κάθε τις που περιμένω,
έχει την μοίρα του κακού μου ριζικού,
νωρίς θα βγει της τύχης το γραμμένο
σαν αμαρτία ειμαρμένου ιστορικού..

[I]Πολύ θα ήθελα να νιώσω της σποράς μου
σαν υστερνή σου "ψυχική" σου οφειλή
και επιτύμβιο στεφάνι της χαράς μου :
: Το τελευταίο της παραίτησης φιλί ![/I].

Μα ‘σύ έχεις τα φώτα σου σβησμένα
και δεν μπορώ στη σκοτοδίνη να σε δω…
..όμως αισθάνομαι τα μάτια σου κλαμένα,
να μ’ αγρικείς, στη μοναξιά σου, με φειδώ…
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
31-03-2009 @ 00:14
Πολύ θα ήθελα να νιώσω της σποράς μου
σαν υστερνή σου "ψυχική" σου οφειλή
και επιτύμβιο στεφάνι της χαράς μου :
: Το τελευταίο της παραίτησης φιλί !.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
iraklisv
31-03-2009 @ 01:30
Όλα παίζουν Το αποτέλεσμα μια πράξης συνειδητής μετρά.
Την καλημερα μου να είσαι καλά.


Μα ‘σύ έχεις τα φώτα σου σβησμένα
και δεν μπορώ στη σκοτοδίνη να σε δω…
..όμως αισθάνομαι τα μάτια σου κλαμένα,
να μ’ αγρικείς, στη μοναξιά σου, με φειδώ…

Helene52
31-03-2009 @ 01:34
Φοβερό !!!!!!!!!!
Την καλημέρα μου Χρήστο ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
31-03-2009 @ 03:19
Βαρύ σηκώνω το φορτίο της αγάπης,
σκληρά πληρώνω την ανάγκη της καρδιάς,
πικρά μετάνιωσα που φέρθηκα σατράπης,
μα.. ήμουν θύμα μιας απλής τρικλοποδιάς.

Το τίμημα της αγάπης η ανταμοιβή της απάτης..... ::cry.:: ::yes.::
Νάσαι καλά Χρίστο! να νοιώθεις και να επιμένεις! ::wink.::
elpidakwstopoulou
31-03-2009 @ 03:31
Πολύ θα ήθελα να νιώσω της σποράς μου
σαν υστερνή σου "ψυχική" σου οφειλή
και επιτύμβιο στεφάνι της χαράς μου :
: Το τελευταίο της παραίτησης φιλί !.

υπέροχο Χρήστο !!! μπράβο !!!!
::up.:: ::theos.:: ::theos.::
swordfish
31-03-2009 @ 04:12
΄Ομορφο Χρήστο!!! ::yes.:: ::up.:: ::smile.::
Aris4
31-03-2009 @ 04:14
Βαρύ σηκώνω το φορτίο της αγάπης,
σκληρά πληρώνω την ανάγκη της καρδιάς,

Α ρε Σταυρουκο , κι εσυ μια ζωη του αχ και του βαχ !!!!! ::up.:: ::theos.:: ::yes.::
Ναταλία...
31-03-2009 @ 04:23
Μα ‘σύ έχεις τα φώτα σου σβησμένα
και δεν μπορώ στη σκοτοδίνη να σε δω…
..όμως αισθάνομαι τα μάτια σου κλαμένα,
να μ’ αγρικείς, στη μοναξιά σου, με φειδώ…
-.-
Χρήστο πολύ δυνατό ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
poetryf
31-03-2009 @ 05:36
Στάζει θλίψη κι απορία ...

Κουμπάρε.... ::hug.::
χρηστος καραμανος
31-03-2009 @ 07:06
Μα ‘σύ έχεις τα φώτα σου σβησμένα
και δεν μπορώ στη σκοτοδίνη να σε δω…
..όμως αισθάνομαι τα μάτια σου κλαμένα,
να μ’ αγρικείς, στη μοναξιά σου, με φειδώ…
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
isidora
31-03-2009 @ 08:56
Βαρύ σηκώνω το φορτίο της αγάπης,
σκληρά πληρώνω την ανάγκη της καρδιάς,

::love.::
peiraiotissa
31-03-2009 @ 10:40
Είσαι απίστευτα ερωτικός...εύγε!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.::
salmeria
31-03-2009 @ 13:05
Φοβερό Χρήστο,
τόσο τρυφερό ::up.:: ::up.::
Άθη Λ.
31-03-2009 @ 13:29
ευαίσθητος, Ποιητής!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο