| |
Το βήμα σέρνω, το τσιγάρο τελευταίο
καπνός με δένει μ’ ένα σύννεφο θλιμμένο.
Μόνιασε η θλίψη τους χρησμούς στα κεραμίδια
για να χαθεί μες τη νυχτιά σ’ όνειρα ίδια
κι αυτόν τον γέρο προσπερνά το μεθυσμένο
δεν είσαι όνειρο εσύ, σε περιμένω.
Στις μουσικές φέρνεις παράλογους διαβάτες
μ’ ένα σου γέλιο αναιρείς τους εφιάλτες.
Προφήτες βιάζονται να πουν για αυτό το μέρος
της άγιας ώρας βιαστικό δεν ψάχνω τέλος.
Χώρισε τ’ άστρα η ζωή απ’ τα βιβλία
μες την εικόνα να χωρά η ιστορία.
Μες την εικόνα η αρχή μας ξεχασμένη
ίσως να είσαι απ’ τη λέξη μεθυσμένη.
Γύρω ξεθώριασαν αλλοτινές μπορντούρες
ξεχνάς την πρώτη εκδοχή στις παρτιτούρες.
Χωρίς υφέσεις ζευγαριού θα είναι βήματα
μέσα περνάει η ζωή απ’ τα διλήμματα.
Σε χρώμα πράσινο βαθύ η εμπιστοσύνη
θέλω απόψε να κοιτάς χωρίς βιασύνη.
Πάνω στα φύλλα τα χρυσά με τον καημό του
και το σκοτάδι θ’ αρνηθεί τον εαυτό του.
Κορίτσια φέρνουν τη βροχή και τα πειράζεις
χάντρες οι μέρες τις μετρώ και πλησιάζεις
με δύο λόγια ταξιδεύω κι ανασαίνω
σ' έναν αιώνα μια στιγμή απόψε δένω.
Φεύγω σα σκέψη απ’ της γης τη φασαρία
τ’ άστρα κρατούνε τη δική μας ησυχία.
Με τη σιωπή και το πινέλο στην παλέτα
ίσως δε πέθανε ποτέ η Ιουλλιέττα.
υ.γ. Κι αυτός ο αγέρας που περνά στ’ αγριολούλουδα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
