Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130938 Τραγούδια, 269493 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το πρώτο μου σπίτι
 Χθες πέρασα από κει μετά από περίπου τριάντα χρόνια...
 
Τριάντα χρόνια περίπου μετά
το γιασεμί ακόμα ανθισμένο στην αυλή
γενναιόδωρο, προσφέρει τα άνθη του στους περαστικούς
έτσι όπως κρέμεται έξω απ' τη μάνδρα.
Ακόμα και το σιδερένιο έλασμα στην θέση του
που πάνω του είχα σκοντάψει άπειρες φορές
και που έμαθα αργότερα, πολύ αργά
πως καθαρίζει τις λάσπες από τα παπούτσια,
άρα θα μπορούσα να τα λέρωνα απεριόριστα αν το ήξερα.
Μόνη αλλαγή, το πορτακαλί χρώμα στον τοίχο
και στα δυο παντζούρια που κοιτάζουν στον δρόμο,
ίσως υπήρχαν κι άλλες, μα θα ήταν κρυμμένες
πίσω από την αυλόπορτα που έκρυβε τη θέα παραμέσα.
Μα δεν με πείραζε, μπορούσα πίσω από το παντζούρι
να δω ξεκάθαρα έναν πεντάχρονο να κοιτά έξω στο δρόμο
περιμένοντας τη μητέρα να γυρίσει απ' τη δουλειά.
Δεν αποκλείω καθόλου το ενδεχόμενο να είδε
και να το ξέχασε καθώς κυλούσε η ζωή του
έναν περίεργο τύπο με ανεξήγητα θολά μάτια
να στέκεται απ' έξω κάποια ηλιόλουστη μέρα του Απρίλη...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
Ανατολικός
02-04-2009 @ 14:57
άψογο ... σε όλα του ...

::1255.:: ::1255.::
idroxoos
02-04-2009 @ 16:53
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Aris4
02-04-2009 @ 17:22
Καλα τωρα ... υπεροχο ::theos.::

Δακρυ σου ξεφυγε ε !!! ::smile.::
tarifula
02-04-2009 @ 21:12
::yes.:: ::yes.::
ΜΙΤΣΕΦ
02-04-2009 @ 21:29
Μπραβο φιλε..
**Ηώς**
02-04-2009 @ 22:06
το γιασεμί ακόμα ανθισμένο στην αυλή
γενναιόδωρο, προσφέρει τα άνθη του στους περαστικούς
::love.:: ::love.:: ::hug.:: kαλημερα Δημήτρη!
Ηypocrisy
02-04-2009 @ 22:29
πηγα κ εγω πισω .. περιμενοντας τη μητερα να γυρισει απ τη δουλεια
εχωνα πιαστρακια θυμαμαι στη τηλεοραση ..... αχαχα

νασαι καλα .. Καλημερα.. Ευχαριστω ::hug.::
Mικρουλι
02-04-2009 @ 22:58
Πολύ όμορφο!! ::up.:: ::hug.:: ::up.::
Helene52
02-04-2009 @ 23:11
Υπέροχο !!!!!
Την καλημέρα μου Δημήτρη ::up.:: ::hug.:: ::up.::
poetryf
03-04-2009 @ 01:03
Ιππαρχικό! Απόλυτα!
swordfish
03-04-2009 @ 01:44
Δεν αποκλείω καθόλου το ενδεχόμενο να είδε
και να το ξέχασε καθώς κυλούσε η ζωή του
έναν περίεργο τύπο με ανεξήγητα θολά μάτια
να στέκεται απ' έξω κάποια ηλιόλουστη μέρα του Απρίλη...'' ...καλημέρα Δημήτρη!!!

::smile.::
rock sugar
03-04-2009 @ 03:07
νοστάλγησα....
::hug.::
Ελένη Σ.
03-04-2009 @ 05:25
Δημήτρη μου....με συγκινείς!
elpidakwstopoulou
03-04-2009 @ 07:43
Μόνη αλλαγή, το πορτακαλί χρώμα στον τοίχο
και στα δυο παντζούρια που κοιτάζουν στον δρόμο,
ίσως υπήρχαν κι άλλες, μα θα ήταν κρυμμένες
πίσω από την αυλόπορτα που έκρυβε τη θέα παραμέσα.
συγκινητική αναδρομή !!! μοναδικό !!!
::up.:: ::theos.:: ::hug.::
peiraiotissa
03-04-2009 @ 08:13
Τι ωραίες εικόνες Δημήτρη...όλο νοσταλγία! ::kiss.:: ::yes.::
TAS
03-04-2009 @ 11:56
δεν είναι νοσταλγία .. είναι αίσθηση ζωής . .
Nikos Krideras
03-04-2009 @ 15:04
::up.:: ::up.:: ::up.::
Γιάννης Χρυσέλης
03-04-2009 @ 15:38

Δεν αποκλείω καθόλου το ενδεχόμενο να είδε
και να το ξέχασε καθώς κυλούσε η ζωή του
έναν περίεργο τύπο με ανεξήγητα θολά μάτια
να στέκεται απ' έξω κάποια ηλιόλουστη μέρα του Απρίλη... ::wink.::
Ελένη Καιγή
05-04-2009 @ 15:22
Μαγικό κι αυτό...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο