| |
Μετάνοιωσα που σ ‘αφησα να φύγεις
μα τώρα είναι αργά να κάνω πίσω
περνάει ο καιρός και αφήνει λύπη
και τα κομάτια που πονούν πρέπει να αφήσω
αν ανοίξω το βιβλίο της ζωής
εσύ θα σαι πάντα προς τα πίσω
και αν μετρήσω τα σημάδια της ψυχής
θα σαι βότσαλο στην άκρη της ακτής
κλαίει η καρδιά από τη θλίψη
σαν το τέλος μιας καλής ταινίας
κι αν η αγάπη έχει εκλείψει
εμείς θα μαστε στη δίνη της μανίας
αν ανοίξω την σελίδα της φυγής
εσύ πάντα θα σαι αυτός που εγώ θα ψάχνω
και αν δακρύσω στο λιμάνι της οργής
εσύ θα σαι το καράβι που θα φτιάχνω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
