Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το κόκκινο που τρέμει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130744 Τραγούδια, 269453 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το κόκκινο που τρέμει
 

Το κόκκινο που τρέμει


Θα παραμένω στ’ αβαθή του χωρισμού
Με τα φιλιά σου κρεμασμένα στο λαιμό μου
Λένε γεννήθηκα την ώρα του σεισμού
Κι έβγαλα ρίζες στη ρωγμή του κρύου δρόμου
Θα παραμένω στ’ αβαθή του χωρισμού
Με τις ρυτίδες, τη σκουριά και τον καπνό μου


Και στη φορά του ρολογιού
Θα ‘ρθει το κύμα του μυαλού
Να με ρωτήσει στα ρηχά τι περιμένω
Με μια σπασμένη ζυγαριά
Ένα ασσόδυο ζαριά
Κι ένα τηλέφωνο διαρκώς κατειλημμένο


Τα μεσημέρια θα μου λείπει η στεριά
Ποια ώρα είναι πιο μακριά ξενιτεμένη
Κι αν κρύφτηκε μες στα νερά η μαχαιριά
Σκίσε το μπλε να δεις το κόκκινο που τρέμει
Τα μεσημέρια θα μου λείπει η στεριά
Πού ‘χε η φωνή σου Κυριακές να με πηγαίνει


Με τα μαλλιά μου για κλωστές
Κεντώ τις λέξεις που ‘πες χθες
Πίνω της λήθης το κρασί για να μεθύσω
Κι όταν ξυπνήσω το πρωί
Να ‘χεις απ’ το κρασί σβηστεί
Κι εγώ κουράγιο να ‘χω βρει και να σ’ αφήσω






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 15
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
poetryf
09-04-2009 @ 02:19
Jesus!

Είχες καιρό να φανείς αλλά το come back σου
είναι κάτι παραπάνω από κραυγαλέα αντίσταση
που ίσως μέσα της να κρύβει το "ενδίδω"....

Μοναδική Έφη. .. Μοναδική . . . . .

Μου έλειψες ρε! Αγκαλίτσα!
peiraiotissa
09-04-2009 @ 02:31
Κι αν κρύφτηκε μες στα νερά η μαχαιριά
Σκίσε το μπλε να δεις το κόκκινο που τρέμει

Απίθανο...εκπληκτικό...ανεπανάληπτο...ανατρίχιασα Έφη,σοβαρά!!!!!!! ::kiss.:: ::up.::
Ιππαρχος
09-04-2009 @ 02:36
Να αργείς, αν επιστρέφεις έτσι...
ΜΙΤΣΕΦ
09-04-2009 @ 02:40
οπου εφη και μαλαμα....
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
09-04-2009 @ 02:51
::theos.::
χωρικός
09-04-2009 @ 03:22
τί έγραψες πάλι;::1255.::
tarifula
09-04-2009 @ 03:41
τελειο......
poetryf
09-04-2009 @ 04:19


Φωτιές θα ανάβουν σα φωτάκια τουρισμού
στο παρκό που σε γνώρισα , διαβάτες θα περνούνε
βλέποντας την αγκάλη μου λιμάνι γυρισμού
για έναν μόνο ναυαγό, σκυφτά θα προχωρούνε.
Φωτιές θα ανάβουν σα φωτάκια τουρισμού
διάττοντα αστέρια που για’σενα θα μιλούνε.

Και θα τα σβήσω μονομιάς
με μια ριπή ανασεμιάς
λες κι είμ’ανάθεμα σε οίστρο κάποιου στίχου
Ο πόνος μου θα’ναι κουφός
και στερημένος από φως
θα αλυχτά μα δεν θ’ακούει ίχνος ήχου.

Στάχτες θα φεύγουν απ’το σώμα μου θαρρείς
αφού ποτέ δεν σ’όρισα , πώς να ορίσω εμένα
Θα κλέβω από τη βρύση μου δάκρυα να πλυθείς
όσο εγώ θα πλένομαι μ’όνειρα λερωμένα.
Στάχτες θα φεύγουν μα δεν θα ‘ρθεις να με βρεις
εσύ ήσουν πάντα με τα χέρια σταυρωμένα.

Μ’ένα φεγγάρι για βωμό
συνένοχος στο σκοτωμό
θα θυσιάσεις μιαν αγάπη που ασθμαίνει
Κι εγώ από κάπου θα κοιτώ
μα αυτό δεν θα’ναι αρκετό
γιατί σ’αγάπησα...νεκρή κι αναστημένη...



.............
Yol
09-04-2009 @ 04:45
Απίθανες προσωποποιήσεις, το μαχαιρωμένο νερό, η ξενιτεμένη ώρα, τα κρεμασμένα φιλιά, το σχισμένο μπλε... κι όλα αυτά, ένα κέντημα "με τα μαλλιά σου για κλωστές..."
Κάθε στίχος σου, μια οδυνηρή βελονιά.
Θεττάλια
09-04-2009 @ 04:55
Έφη μου, κορίτσι καλό, πού έλειπες; Θα συμφωνήσω με Yol, για να μη μακραίνω.
Αλλά και σύ, Αθανασούλα μου, τί στίχοι, στο ίδιο στυλ!
justawoman
09-04-2009 @ 05:03
Πω πω!!!
Κάποιος σε ταλαιπωρεί πολύ τελευταία εσένανε... ::angel.::

Πάρε ένα καταπραϋντικό ::kiss.::
Aris4
09-04-2009 @ 05:09
Ουτε κιχ ........ ::theos.::
solanum
09-04-2009 @ 06:07
από την αρχή έως και το τέλος είναι απλά υπέροχο

Συγχαρητήρια σου !!

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
rock sugar
09-04-2009 @ 07:44
''Σκίσε το μπλε να δεις το κόκκινο που τρέμει''

::oh.:: αυτό έχω να πω μόνο...

το καλυτερότερο όλων!
ψιτ-ψιτ
09-04-2009 @ 08:00
καλα....
Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 14 ????????
γι αυτη τη μαλακια ?????????
::huh.::
swordfish
09-04-2009 @ 11:47
Και στη φορά του ρολογιού
Θα ‘ρθει το κύμα του μυαλού
Να με ρωτήσει στα ρηχά τι περιμένω
Με μια σπασμένη ζυγαριά
Ένα ασσόδυο ζαριά
Κι ένα τηλέφωνο διαρκώς κατειλημμένο '' Πολύ καλό, γειά σου ΄Εφη!!!!

::yes.:: ::up.:: ::up.::
... άρα υπάρχω
09-04-2009 @ 12:13
Πραγματικό ποίημα... το τραγούδι σου...!!!
elpidakwstopoulou
09-04-2009 @ 14:25
υπέροχο !! το ξαναδιαβασα μηπως και κατι ξεχασα την πρωτη φορα !!! φοβερό !!! ::up.:: ::theos.:: ::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
09-04-2009 @ 15:04
Με τα μαλλιά μου για κλωστές
Κεντώ τις λέξεις που ‘πες χθες
Πίνω της λήθης το κρασί για να μεθύσω
Κι όταν ξυπνήσω το πρωί
Να ‘χεις απ’ το κρασί σβηστεί
Κι εγώ κουράγιο να ‘χω βρει και να σ’ αφήσω
::love.:: ::hug.:: ::love.::
karpox
12-04-2009 @ 04:54
με ΜΙΤΣΕΦ....
εντελωςςςςςςςς............

::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
O Axristos
15-06-2009 @ 00:01
::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο