Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ευτυχώς
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130737 Τραγούδια, 269453 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ευτυχώς
 
Πορευθήκαμε καθώς πορευθήκαν κι οι άλλοι
μιλήσαμε την ίδια γλώσσα,
διψάσαμε την ίδια δίψα,
γελάσαμε το ίδιο γέλιο.
Μόνο που η ζωή δε θέλησε,
δε γέλασε το ίδιο μαζί μας.
Μας πήγε αλλιώς, σ΄ άλλα μονοπάτια,
γιατί εδώ δεν είναι τόπος για όλους.
Αγλύκαντοι,
πονέσαμε έναν πόνο εντελώς δικό μας
άγνωρο για τους πολλούς,
τους που βαδίζουν στον ίσιο δρόμο.
Συνεχίσαμε όμως,
συνεχίσαμε ανάμεσα σε πυρωμένα βέλη,
λεπίδες, που φέγγιζαν στο σκοτάδι μας.
Συνηθίσαμε όμως,
συνηθίσαμε το θάνατο, δε μας ένοιαζε καθόλου.
Ώσπου μας έβγαλε στην άκρη του κόσμου
στα σύνορα της γνώσης, στα σύνορα του νου,
αγκομαχώντας, σωριαστήκαμε στη γης.
Ευτυχώς, ήμασταν πια στο κράτος του Θεού,
στα χώματα του Θεού γονατισμένοι.
Εκεί συμμαζέψαμε το είναι μας,
το κάναμε ένα,
τ΄ ορθώσαμε, να στέκει, να θωρεί.
Γαλήνεψε κι αγκάλιασε θαρρείς τον κόσμο όλο.
Κι άλλη φορά
τ΄ ακούσαμε να λέει, κοιτώντας πίσω:
«αλήτες, σας πετάω τη ζωή μου κατά πρόσωπο»
κι ύστερα πάλι,
γαλήνεψε κι αγκάλιασε θαρρείς τον κόσμο όλο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ξένος και παρεπίδημος
 
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
09-04-2009 @ 14:27
τ΄ ορθώσαμε, να στέκει, να θωρεί.

Ετσι ακριβως..............
elpidakwstopoulou
09-04-2009 @ 14:51
Εκεί συμμαζέψαμε το είναι μας,
το κάναμε ένα,
τ΄ ορθώσαμε, να στέκει, να θωρεί.
::up.:: ::yes.::
Celestia
09-04-2009 @ 15:03
Υπεροχο!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
Helene52
09-04-2009 @ 23:24
Υπέροχο !!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΜΙΤΣΕΦ
09-04-2009 @ 23:55
Τελειο γιαννη καλη σου μερα..
Γιάννης Χρυσέλης
10-04-2009 @ 04:27
σας ευχαριστώ
καλή σας μέρα
trixordo
10-04-2009 @ 07:50
κάπως έτσι το φαντάζομαι κι εγώ...

Κι άλλη φορά
τ΄ ακούσαμε να λέει, κοιτώντας πίσω:
«αλήτες, σας πετάω τη ζωή μου κατά πρόσωπο»
κι ύστερα πάλι,
γαλήνεψε κι αγκάλιασε θαρρείς τον κόσμο όλο.

::yes.:: ::yes.::
heardline
10-04-2009 @ 14:24
Μου άρεσε συνονόματε, λυρικό και βαθύ μαζί !!!!!!!!!!!!!!!!
pessoa
11-04-2009 @ 06:43
Πολυ ωραιο Γιαννη! ::smile.::
tarifula
11-04-2009 @ 17:19
Eκει, συμμαζεψαμε το ειναι μας.. ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο