| |
| | Και τωρα οι δυο μας |  | | |
Και τώρα οι δυο μας λοιπόν,
απομείναμε να κοιτάζουμε την πανσέληνο
θαμπωμένοι από το μυστήριό της…
Που μέσα σε ένα τέλειο κύκλο
κρύβει όλο το φως των ματιών σου…
Που άλλοτε είναι τόσο φωτεινή
σαν το χαμόγελό σου…
Και άλλοτε τόσο θολή που δύσκολα
διακρίνεις την ύπαρξή της…
Και τώρα οι δυο μας λοιπόν,
μέσα σε αυτό το ειδυλλιακό τοπίο
μείναμε να κάνουμε έρωτα…
Τα αστέρια σου πρόσφερα
για να σου δείξω την αγάπη μου…
Και εσύ χωρίς να το σκεφτείς
τα αγκάλιασες και τα έκρυψες…
Η νύχτα έμεινε δίχως συντροφιά,
έγινε πιο σκοτεινή από ποτέ…
Αλλά εγώ είχα εσένα για φως μου
και δεν φοβόμουν τίποτα…
Και τώρα οι δυο μας λοιπόν,
αγκαλιασμένοι γυρεύοντας το ξημέρωμά μας…
Ερωτευμένο το φεγγάρι
πνίγεται στο καθημερινό του ταξίδι…
Μα εμείς ατάραχοι
μέσα στα χρυσά χρώματα της αυγής
κάναμε όνειρα για την μέρα που μόλις γεννήθηκε…
Και τώρα οι δυο μας λοιπόν,
συνεπαρμένοι από το ταξίδι μας
μείναμε αμήχανοι να κοιτάμε ο ένας τον άλλο…
Σου κρατώ τα χέρια μα σιγά σιγά χάνεσαι…
Με κρατάς και εσύ μα σβήνω…
Σου φωνάζω,
μα πριν σου πω σ’ αγαπώ
αερικό έγινες χαϊδεύοντας το κορμί μου…
Και τώρα οι δυο μας λοιπόν,
Μοναξιά μου,
δεν έχει μείνει τίποτα άλλο
παρά μόνο εμείς…
Χαμογέλα μου να ζήσω…
Δώσ’ μου το κουράγιο που χρειάζομαι…
Γέρασε το σώμα μου,
μα το μυαλό μου
ταξιδεύει πάντα σε εκείνες τις στιγμές…
Ένα τραγούδι έμεινε
να σε κρατά ζωντανή…
Να μου θυμίζει ότι δεν ήμουν ποτέ μόνος…
Ότι μου κράταγες το χέρι
και μου ψιθύριζες γλυκά,
Και τώρα οι δυο μας…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Σκιας όναρ άνθρωπος | | | |
|
Nasmia19
10-04-2009 @ 12:28 | Πάνο ελπίζω να της τα είπες κι ευθέως στο αυτί αυτά για να συγκινηθεί , είναι τοσο απλά κι αληθινά , συγκινητικά ::rol.:: ::hug.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
