Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μικρό νυχτερινό παράπονο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130399 Τραγούδια, 269370 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μικρό νυχτερινό παράπονο
 Για το τέλος...
 
Έτσι καθώς τούτη την ώρα κοιτάζω το φεγγάρι
δεν ξέρω τι να σκεφτώ.
Με τραβάει στα νερά της θάλασσας
το σκούρο του ασήμι
κι η νύχτα σταλάζει την πίκρα της
στην καρδιά μου.
Μα τίποτα δεν είναι πιο όμορφο απ' τη νύχτα.
Διογκώνει τον πόνο, λες πως δεν περνάει,
πως αργεί να ξημερώσει,
μα είναι όμορφη,
γιατί μπορεί να κρύψει.
Ενώ κάτω απ' το αμείλικτο φως του ήλιου
τι να κρύψεις και πώς να κρυφτείς;
Ή μάλλον... να κρύψεις μπορείς.
Κρύβεις το βλέμμα σου, την απόγνωσή σου,
τους φόβους και τις λύπες,
για να μη σε δουν οι άλλοι.
Απλά για να μη σε δουν οι άλλοι.
Τη νύχτα όμως, όλα αυτά δεν τα κρύβεις.
Ξεγυμνώνεις την ψυχή σου και την παρατηρείς.
Πολλές φορές δεν θες να θυμάσαι,
γιατί πονάς.
Αλλά δεν μπορείς να μη θυμάσαι.
Και έτσι κι αλλιώς πονάς.
Το φεγγάρι προχώρησε...
Δεν βλέπω πια το καθρέφτισμά του στο νερό,
μα ξέρω ότι είναι ακόμη εκεί και με κοιτάζει
ίσως λίγο θλιμμένα
ή έστω, με μια ιδέα συγκατάβασης.
Μόλις χαμηλώσει τα μάτια του
θ' ανάψω το τσιγάρο που κρατώ σβηστό στα χείλη.
Για συντροφιά.
Μπορεί και για ανακούφιση.
Μπορεί και για σένα,
που ζούμε χώρια στην ίδια πόλη
και που μπορεί να βλέπαμε απόψε το ίδιο φεγγάρι,
την ίδια στιγμή.
Και δεν το ξέραμε.
Δεν είναι κρίμα να μη με αγαπάς;


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όνειρο ήτανε
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

This is the end, my only friend...
 
romanos 21
11-04-2009 @ 14:35
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: πολλες αληθειες μεσα σε αυτες τις γραμμες....μπραβοοοοο!!!!!!!!!!!!!!!!!!
χρηστος καραμανος
11-04-2009 @ 15:12
Μπορεί και για ανακούφιση.
Μπορεί και για σένα,
που ζούμε χώρια στην ίδια πόλη
και που μπορεί να βλέπαμε απόψε το ίδιο φεγγάρι,
την ίδια στιγμή.
Και δεν το ξέραμε.
Δεν είναι κρίμα να μη με αγαπάς;
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ LIBERTAD!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Γιάννης Χρυσέλης
11-04-2009 @ 15:28
γλυκό νυχτερινό παράπονο ::smile.::
akolouthos
11-04-2009 @ 16:09
Κρύβεις το βλέμμα σου, την απόγνωσή σου,
τους φόβους και τις λύπες,
για να μη σε δουν οι άλλοι.
Απλά για να μη σε δουν οι άλλοι.
Τη νύχτα όμως, όλα αυτά δεν τα κρύβεις.
Ξεγυμνώνεις την ψυχή σου και την παρατηρείς.
Πολλές φορές δεν θες να θυμάσαι,
γιατί πονάς.
Αλλά δεν μπορείς να μη θυμάσαι.
Και έτσι κι αλλιώς πονάς.

Αιωνιε Jim!!!! ::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
tarifula
11-04-2009 @ 17:40
τη νυχτα δε μπορεις να κρυφτεις...ειναι η αδερφη της αληθειας.. ::yes.::
Σπιθα
11-04-2009 @ 17:45
Μπράβο! ενιωσα πως μιλούσες γι αισθήματα οικεία . ::up.:: ::up.:: ::love.::
tzortaki......;-)
11-04-2009 @ 18:35
κρυβεις την θλιψη μεσα στην ψυχη σου....

σε καταλαβαινω απολυτα.........

πολυ ωραιο!!!!
::razz2.::
prince philip
11-04-2009 @ 21:21
::up.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
11-04-2009 @ 23:03
Μπορεί και για ανακούφιση.
Μπορεί και για σένα,
που ζούμε χώρια στην ίδια πόλη
και που μπορεί να βλέπαμε απόψε το ίδιο φεγγάρι,
την ίδια στιγμή.
Και δεν το ξέραμε.
Δεν είναι κρίμα να μη με αγαπάς;
::up.:: ::up.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
12-04-2009 @ 00:52
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΜΙΤΣΕΦ
12-04-2009 @ 03:14
παραπονο να κλαιν και οι δυνατοι....
idroxoos
12-04-2009 @ 06:50
Τη νύχτα όμως, όλα αυτά δεν τα κρύβεις.
Ξεγυμνώνεις την ψυχή σου και την παρατηρείς.
Πολλές φορές δεν θες να θυμάσαι,
γιατί πονάς.
Αλλά δεν μπορείς να μη θυμάσαι.
::wink.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο