| |
Ορθάνοιχτα τα μάτια μου
κι ονειρεύομαι δυο φτερούγες,
μα πάλι πού να ταξιδέψω;
Πάνω απ'την πόλη θα με πνίξει ο κουρνιαχτός,τα ηλιοτρόπια μακρινά και τα διάσελα επικίνδυνα για τις μεγάλες πλουμιστές φτερούγες μου.
Αχ,φύτρα μου,πώς και δεν προνόησες ένα ξάγναντο για τη θωριά μου;
Συνθλίφθηκε απόψε τ'όνειρο κι η πόλη πάγια ακατάληπτη,σαν τη μαντάμ Ορτάνς φτιασιδωμένη,ούτε τον οίκτο δεν μου προκαλεί,
αυτόν τον δίνω απλόχερα στη λεύκα την αντικρινή,την λατρεμένη,που σιωπηρά αναζητά ορίζοντα,υψιτενής και κάνει τη ματιά ν'ακροβατεί αναζητώντας διαφυγή σε άλλα μέρη..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
