| |
Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Αγαπάω τα Δίκελλα.. Είναι μία παραθαλάσσια περιοχή ,έξω από την Αλεξανδρούπολη, μέσα στην πρασινάδα και την ομορφιά. Παντού υπάρχουν πράσινα χωράφια και δέντρα φορτωμένα με κάτασπρα και ροζ άνθη. Η γη μοσχοβολάει άνοιξη και η ζεστή βροχή δεν ενοχλεί καθόλου τους περιπάτους μου στους αγρούς. Είμαι παθιασμένη με την φύση. Ήθελα να φυτέψω ένα δέντρο στο κτήμα της αδερφής μου και ήθελα να βρω ένα δέντρο που να έχει μέλλον . Να ζήσει για πολλά χρόνια και να υπενθυμίσει ,κατά κάποιο τρόπο, σε όλους, το πέρασμα μου από εκεί. Εγωιστικά και λίγο φιλόδοξα ήθελα να αφήσω ,στο κτήμα, κάτι που να ζήσει περισσότερα από εμένα. Πήγα σε ένα από τα πολλά φυτοκηπευτικά καταστήματα και έριξα μια ματιά στα δεντράκια και τα πολύχρωμα λουλούδια. Η ποικιλία ήταν αξιοζήλευτη και δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω τι θα αγοράσω. Οπωροφόρα δέντρα υπήρχαν αρκετά στο φυτώριο αλλά ήθελα κάτι διαφορετικό Εκεί που παλλόμουνα ανάμεσα σε φλαμουριά και πεύκο έπεσε το μάτι μου πάνω σε ένα νέο και λυγερό πλάτανο. Το ζύγισα από εδώ, ρώτησα από εκεί. τέλος πάντων το αποφάσισα. Αυτό και μόνο αυτό πληρούσε τις προϋποθέσεις .Ανθεκτικό στις κακουχίες και στον χρόνο .
Βάλαμε το δέντρο στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε. Κατά την διαδρομή μας άρχισε η καταιγίδα. Η ανοιξιάτικη βροχή έπεφτε δυνατά στα παράθυρα του αυτοκινήτου αλλά δεν πτοήθηκα .Ίσα ίσα σκέφτηκα ότι με την βροχή θα μαλακώσει το έδαφος και θα διευκολύνει το σκάψιμο μου. Φτάσαμε στο κτήμα αλλά το θέμα ήταν που θα γίνει η φύτευση. Πώς θα ταιριάξει με τα υπόλοιπα δέντρα; Η απόφαση για το που θα φυτέψεις ένα καινούργιο δέντρο δεν είναι καθόλου εύκολη και απαιτεί γνώσεις γεωπονικής .Το κάθε δέντρο έχει τις ιδιαιτερότητες του επειδή τα δέντρα είναι όπως και οι άνθρωποι. Το κάθε δέντρο θέλει και μια άλλη εποχή για να φυτευτεί. Το ένα θέλει σκιά το άλλο θέλει ηλιοφάνεια. Το ένα θέλει μισό μέτρο σκάψιμο το άλλο τουλάχιστον ένα μέτρο. Αν το έδαφος είναι πετρώδες δεν θα ριζώσει εύκολα άρα...προσέχεις αν θέλεις να ζήσει. Τα δέντρα είναι διαφορετικά στις απαιτήσεις τους σε νερό και σε αέρα .Σε χώρο και σε βάθος γης. Μετράει επίσης και σε ποια απόσταση μπαίνει το ένα κοντά στο άλλο .Άλλο αέρα και ζωτικό χώρο θέλει το ένα σε αντίθεση με το άλλο. Αν δεν θα τα σεβαστείς θα πεθάνουν, θα ξεραθούν και θα πεθάνουν.
Παρότι έβρεχε καταρρακτωδώς πήρα το φτυάρι και την τσάπα και προχώρησα στο έργο. Ίδρωσα λίγο αλλά τα κατάφερα. Μισό μέτρο βάθος, μισό κουβά νερό στο χώμα πριν το βάλω στην γη και το άλλο μισό κουβά πάνω στα χόρτα και το χώμα που κάλυψε ολοκληρωτικά τις ρίζες .Μετά πάτησα με δύναμη το χώμα με τα παπούτσια μου. Επίσης στήριξα το λυγερό κορμάκι του πλάτανου δένοντας το σε ένα χοντρό παλούκι για να μην το πάρει ο αέρας. Να το προστατέψει και για να μην το σπάσει η επόμενη καταιγίδα. Ο πλάτανος γέμισε την ψυχή μου χαρά. Μου έδωσε κουράγιο για το μέλλον. Σε αυτή την νέα ψυχή ,έτοιμη να δώσει μάχη για την ζωή της, ακούμπησα τις ελπίδες μου για το μέλλον .Πάντα η επαφή με την φύση αφενός με γεμίζει χαρά και ομορφιά αφετέρου με στραγγίζει από ενέργεια επειδή με βγάζει έξω από την ρουτίνα και την καθιστική ζωή μου αλλά τώρα η ικανοποίηση και η περηφάνια είχανε διπλασιάσει τις δυνάμεις μου. Ατενίζω με αισιοδοξία το μέλλον. Το δικό μου και της ανθρωπότητας.
Σε λίγο φύγαμε για το αεροδρόμιο .Το ταξίδι της επιστροφής ήταν σύντομο και ευχάριστο. Μετά από δύο ώρες έφτασα σπίτι μου. Στο μυαλό μου έμεινε ο πλάτανος που είχα αφήσει στα Δίκελλα. Δεν θα το παρατήσω! Πώς θα αναπτυχθεί, πόσο θα ψηλώσει ,πότε θα βγάλει καινούργια κλαράκια; Του χρόνου, όταν θα το ξαναδώ πόσο όμορφος θα είναι; Άθελα μου έκανα σύγκριση ανάμεσα στις ανησυχίες μου και αυτές γνωστού ραδιοσταθμού . Τόσα πολλά δενδρύλλια που φυτεύτηκαν (χαλέπιος πεύκη, κουτσουπιές, κοκκορεβιθιές, βελανιδιές, σπάρτα και πικροδάφνες) τι απέγιναν; Στα δύο πρώτα χρόνια τα δένδρα πρέπει να συντηρηθούν !Εγώ φύτεψα μόνο ένα δέντρο σε μία περιοχή που και νερό είχε και ιδανικές συνθήκες να αναπτυχθεί είχε και πάλι ανησυχώ. Τι γίνεται με τα πάνω από 100.000 διαφορετικά δέντρα που φύτεψαν οι χιλιάδες εθελοντές τον τελευταίο χρόνο σε διάφορες περιοχές της Αττικής ; Τι απέγιναν; Για τι δεν είδαμε ούτε μία βουνοπλαγιά φυτεμένη; Το κυνήγι της ακροαματικότητας δικαιολογεί την τόση διαφήμιση ή ήταν μόνο μία κίνηση εντυπωσιασμού; Η είναι μόνο η εκμετάλλευση της ιδέας του εθελοντισμού; Άραγε πόσα δέντρα επιβιώσανε μετά από ένα χρόνο;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
