Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι βρισιές των ναυτικών
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130262 Τραγούδια, 269343 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι βρισιές των ναυτικών
 ..Απόκοσμο λάλημα μη με τριτώνεις μακριά του...
 
Κόκκινο λιόγερμα στ’αλαργινό καράβι
Ξάφνου σφυρίζει ο χωρισμός κι αλλού σε πάει
κι όσα κι αν έριξε σχοινιά δεν σε κρατάει
τούτη η στεριά που ξεκουράζονται οι κάβοι.

Με τις βρισιές των ναυτικών στο ένα αυτί μου
κλείνω τα μάτια μα σ’ακούω να μου λες
«πρέπει να φύγω, έλα τώρα μη μου κλαις
θα επιστρέφω όσο υπάρχει η θύμησή μου»...

Φτιάχνω ένα αόρατο μαντήλι της στιγμής
την τρικυμιά πο’χω στα μάτια να μαζέψω
με κλέβει ο πόνος πριν προλάβω να τον κλέψω
και μου μουσκεύει το πνιγμένο μας «εμείς».

Μα οι βρισιές των ναυτικών μόλο θεριεύουν
σα ‘ξωμακραίνει η θωριά σου η δανεική’
Σε ελευθερώνω απ’τη δική μου φυλακή
μα τα όνειρα μας δυο ζωές θα δυναστεύουν.

Στέκεσαι απόμακρη στην πρύμνη του κενού
μοιάζεις κουκκίδα στον γαλάζιο γαλαξία’
Σβήνεις και χάνεται της ζήσης μου η αξία
κι ας κυριεύεις ‘συ τα πέρατα του νου.

Μαύρο το λιόγερμα, μηδέ φέγγει καράβι
μια ησυχία μου τρυπά τη λογική
Λείπεις , δεν λείπεις , η σκιά σου είναι εκεί:
«Ποιος να’ναι εκείνος που το λύχνο σου ανάβει;»



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 28
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
rock sugar
22-04-2009 @ 14:24
«πρέπει να φύγω, έλα τώρα μη μου κλαις
θα επιστρέφω όσο υπάρχει η θύμησή μου»...

αυτό πονάει όσο χίλιες μαχαιριές στο στήθος!!!!!!
πονάει....
πρέπει να φύγω..
πρέπει να φύγω..

δεν αντέχεται ο πόνος σου λέω......

υπέροχη και πάλι μοναδική Αθανασία!!!!!!!!!!!!!!
xxix86
22-04-2009 @ 14:26
Ότι και να πω είναι λίγο...
Εκπληκτικό..

::theos.::
χρηστος καραμανος
22-04-2009 @ 14:30
Μαύρο το λιόγερμα, μηδέ φέγγει καράβι
μια ησυχία μου τρυπά τη λογική
Λείπεις , δεν λείπεις , η σκιά σου είναι εκεί:
«Ποιος να’ναι εκείνος που το λύχνο σου ανάβει;»

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dimvel
22-04-2009 @ 14:46
!!!
Αστρόκηπος
22-04-2009 @ 16:28
Άξιζε που ξενυχτάω..!
deti
22-04-2009 @ 18:14
«πρέπει να φύγω, έλα τώρα μη μου κλαις
θα επιστρέφω όσο υπάρχει η θύμησή μου»

Δεν παίζεται!! Φοβερή! ::love.:: ::up.:: ::smile.::
prince philip
22-04-2009 @ 18:40
αριστουργημα Αθανασια ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston
22-04-2009 @ 21:40
«πρέπει να φύγω, έλα τώρα μη μου κλαις
θα επιστρέφω όσο υπάρχει η θύμησή μου»...

Αθανασία πολύ όμορφο.
Αστρογιογγι
22-04-2009 @ 22:50
Ωραιο ξυπνημα!!!...Ομορφη καλημερα!!!
ΜΙΤΣΕΦ
22-04-2009 @ 22:57
χωρις λογια ενα μεγαλο μπραβο....
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
22-04-2009 @ 23:30
Δεν ξερω γιατι με πηραν τα δακρυα διαβαζοντας το.
Γιατι ειμαι ευαισθητος?Για την απουσια ?Γιατι ειναι υπεροχο?
Μαλλον για ολα αυτα μαζι.
Σε υχαριστω για τα μοναδικα συναισθηματα
solanum
22-04-2009 @ 23:32
Με τις βρισιές των ναυτικών στο ένα αυτί μου
κλείνω τα μάτια μα σ’ακούω να μου λες
«πρέπει να φύγω, έλα τώρα μη μου κλαις
θα επιστρέφω όσο υπάρχει η θύμησή μου»...


Μα οι βρισιές των ναυτικών μόλο θεριεύουν
σα ‘ξωμακραίνει η θωριά σου η δανεική’
Σε ελευθερώνω απ’τη δική μου φυλακή
μα τα όνειρα μας δυο ζωές θα δυναστεύουν



καλημέρα

υπέροχο ::up.:: ::up.::
Ιππαρχος
23-04-2009 @ 00:29
Αγαπημένο προφανώς..
Φαληρέας
23-04-2009 @ 00:53
::love.:: ::cry.:: ::hug.::
Κ Ο Ρ Υ Φ Α Ι Ο . . .
χάρης ο κύπριος
23-04-2009 @ 00:59
Με Δημήτρη προφανώς..
agrafos
23-04-2009 @ 01:25
και ξανα προς τη Δοξα τραβα
μηχανοδηγος
23-04-2009 @ 03:51
Ρε..... συ . Αυτό είναι τέλειο. Μπράβο.
Χίλια μπράβο.
peiraiotissa
23-04-2009 @ 04:07
Μαύρο το λιόγερμα, μηδέ φέγγει καράβι
μια ησυχία μου τρυπά τη λογική

Τι να σου πω κι εγώ...σιωπώ μπροστά στο μεγαλείο!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::kiss.:: ::up.::
elpidakwstopoulou
23-04-2009 @ 04:21
Μαύρο το λιόγερμα, μηδέ φέγγει καράβι
μια ησυχία μου τρυπά τη λογική
Λείπεις , δεν λείπεις , η σκιά σου είναι εκεί:
«Ποιος να’ναι εκείνος που το λύχνο σου ανάβει;»

αγαπημένο σίγουρα..!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
χρηστος καραμανος
23-04-2009 @ 04:49
ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
Ηypocrisy
23-04-2009 @ 05:23
το διαβασα χτες η μαεστρια σου δε σηκωνει σχολια ............. χρονια πολλα κ σε σενα φατσα !!!! ::hug.::
petrwnas
23-04-2009 @ 05:22
καταπληκτικο Αθανασια!!!!!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΦΙΛΗΜΩΝΑΣ
23-04-2009 @ 07:20
Στέκεσαι απόμακρη στην πρύμνη του κενού
μοιάζεις κουκκίδα στον γαλάζιο γαλαξία’

Πολύ όμορφες λέξεις Αθανασία.!!! Πολύ ωραίο κομμάτι.!!! ::hug.:: ::hug.::
Κακτίνα
23-04-2009 @ 09:15
μα τα όνειρα μας δυο ζωές θα δυναστεύουν...προχωράς ακάθεκτη, εύστοχη
Ιχνηλάτης
23-04-2009 @ 10:33
Πολύ ιδιαίτερο το πανεμορφό σου!
Ερωτικό, πονεμένο και σκληροτράχηλο!!!
Μια ομορφιά!!
TAS
23-04-2009 @ 11:23
Λείπεις , δεν λείπεις , η σκιά σου είναι εκεί:

- τεράστιος στίχος . .
poetryf
23-04-2009 @ 14:20
Καλό μας ξημέρωμα !
Σας ευχαριστώ !
Tikalouba
23-04-2009 @ 16:25
Αριστούργημα ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο