| |
ΜΙΤΣΕΦ
24-04-2009 @ 03:49 | της τα χωνεις ακομα????? | | χρηστος καραμανος
24-04-2009 @ 04:20 | Εάν το ξεχάσεις,μην ανησυχείς θα ρθει ο καιρός που θα θυμηθείς
Και τότε οι μάσκες θα πέσουν
Όπως πέφτουν και τα φύλλα όταν κιτρινίζουν.
Θυμήσου ποια είσαι,γιατί θα ρθουν οι στιγμές που θα ταπεινωθείς και θα
Αναγκαστείς να ξεχάσεις.
Θυμήσου καλή μου..
Είναι εκείνες οι πτυχές σου που έρχονται στην επιφάνεια
Μην τις κρύβεις..το ξέρω ότι πονάνε..
ΤΙ ΣΟΥ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΚΕΛΛΑ,ΞΕΚΟΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | χρηστος καραμανος
24-04-2009 @ 04:22 | Η Σιχαμένη
Θυμάμαι που μου έλεγες:-Χρήστο ,πολύ σε θέλω,
ποτέ μου δεν περίμενα νάχεις ψυχή μπουρδέλο,
όταν με πάθος μούλεγες πως είσαι ερωτευμένη,
πως ήθελες να φανταστώ πως είσαι σιχαμένη.
-
Όταν τα δυο μας τα κορμιά τα τύλιγε το πάθος,
πως θα μπορούσα να το δω, πως έχω κάνει λάθος.
Όλα φαινόντουσαν καλά και είχαμε χημεία,
κι εκεί ψηλά σε κράταγα, δικιά μου Παναγία.
-
Μα το δικό σου το μυαλό και η καρδιά αντάμα,
φαίνεται κατασκεύαζαν μια σκουριασμένη λάμα,
που θα την έχωναν βαθιά επάνω στο κορμί μου,
την ώρα που θα έλεγα πως είσαι η ζωή μου.
-
Είναι αλήθεια αγαπητή, διπρόσωπη κυρία,
πως ήμουνα το θύμα σου σ’ αυτή την ιστορία,
και τώρα που κατέστρεψες μια ψυχή αγία,
ανέβηκες στο βάθρο σου, να μοιραστείς βραβεία.
-
Πολλές ψυχές έχεις σκοπό εσύ να καταστρέψεις,
αφού τις φας κι αφού τις πιεις μετά να τις χωνέψεις.
Κάτι επειγόντως να βρεθεί για να σε σταματήσει,
ζητώ αυτή τη δύναμη από τη θεία φύση.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΗ ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΡΑΝΤΖ!!!ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΕΙ!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | sissaki ssss
24-04-2009 @ 05:55 | ::up.:: ::up.:: ::up.::
| | χρηστος καραμανος
24-04-2009 @ 10:08 | ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ,ΕΠΑΝΟΡΘΩΝΩ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ!!!
Η Μεγάλη μου Αγάπη
Αγάπη ξαφνική μες την ζωή μου,
μου ήρθες για να γίνεις η πηγή μου,
για να με στείλεις με μία στα ουράνια,
και στης καρδιάς μου την αυλή να βγουν γεράνια.
-
Αγάπη που μου έπιασες το χέρι,
και πέρα πέταξες της πίκρας το μαχαίρι,
δος μου για πάντα ότι έχει η ψυχή σου,
απεγνωσμένα λαχταρώ κάθε φιλί σου.
-
Αγάπη βάλσαμο και ευτυχία,
χρυσά τα γράμματα σ΄αυτή την ιστορία,
φεγγάρι μου λαμπρό μοναδικό μου,
νοιώθω πως θέλεις συνέχεια το καλό μου.
-
Αγάπη πούχεις την όψη της πιο γλυκιάς Μαρίας,
κι έγινες ταίρι μιας φοβερής χημείας,
έλα και ζήσε συνέχεια κοντά μου,
να σου χαρίσω την πιο ζεστή αγκαλιά μου.
-
Αγάπη γέμισες ξανά τα σωθικά μου,
νοιώθω πως είναι η πρώτη μου φορά μου,
αυτόν τον έρωτα που ζω την κάθε μέρα,
δεν τον αλλάζω μ΄όλου του κόσμου τον αέρα.
-
Αγάπη συναίσθημα σπουδαίο,
από το σώμα μου θα φύγεις τελευταίο,
δεν σε αλλάζω πλέον με κανένα,
είσαι της φύσης η πιο σπουδαία γέννα.
-
Αγάπη πλάσμα υπέροχο και θείο,
γατάκι κάνεις κάθε άγριο θηρίο,
κι εγώ κουρνιάζω μες την ζεστασιά σου,
ζω σκεπασμένος κάτω απ΄τα φτερά σου.
-
Αγάπη μεγάλη μου,ιδανική μου,
εσύ θα είσαι για πάντα η δική μου,
δεν σε αφήνω να πας κάπου αλλού,
σέχω σφηνώσει στο κέντρο του μυαλού.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ
| | eisai_enas_ap_mas
25-04-2009 @ 03:45 | ωραίο το ποίημα σου αντικειμενικά..!!
μόνο που δεν είναι του γούστου μου..
χαχα ΣΗΓΝΩΜΗΝ χαχαχ το Ν μάρεσε...χαχαχα!!
ευχαριστώ πολύ Χρήστο και άλλη φορά να σαι πιο παρατιριτικός... ::smile.::
Γεια!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
