| |
Πνιγόταν μες την πόλη
ο αέρας του 'πεφτε βαρύς
εργάσιμη και σχόλη
μια ρουτίνα διαρκής
Αφεντικά και αναφορές
κόρνες ,κίνηση, νεύρα
μέτωπα σ'ολες τις μεριές
κατάθλιψης ενέδρα
Ήθελε να ρουφήξει
κάθε στιγμή πάνω στη γη
φτερά ψηλά να ανοίξει
με τρέλα πάντα να οδηγεί
Σαν Ίκαρος μοντέρνος
βουτιά έκανε στην Ικαριά
δεν άντεχε δεμένος
το 'σκασε με παλληκαριά
Πήρε τα τύμπανά του
κι ελπίδες στις αποσκευές
να ζήσει τα ονειρά του
να βρει φιλίες αληθινές
Μπήκε σε ένα πλοίο
χαράματα και μυστικά
δεν είπε ούτε αντίο
μήπως του αλλάζαμε τροχιά
Λούζεται με τον ήλιο
μ' αρωμα από το χώμα
ψαρόβαρκα και μύλο
αλμύρα απά στο σώμα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
