Η αγάπη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν απορρίπτω το θάνατό μου
Τον συλλογίζομαι ψύχραιμα κα πονάω
Σ’ένα καθρέφτη βλέποντας λίγο τον εαυτό μου
Ίσως και νάναι οδυνηρό στις ατραπούς που γερνάω

Το νιώθω γιατί ανθίζουν τα μαύρα στη καρδιά μου
Η χημεία των άστρων καμμιά ελπίδα δε μου δωρίζει
Στα αίματα ντύνεται η άνοιξη σα μελετώ τ’όνομά μου
Μαχαιρωμένο χαμόγελο ,κάποιος πανηγυρίζει

Μα πρέπει να κοιτάζω ψηλά στο μέλλον μου να γελάω
Μιάς αγάπης ν’ακούω το τραγούδι,τ’αεράκι που κουβαλάει
Στην Ελλάδα της να βρεθώ ανάμεσά της να περνάω
Δόξα του ήλιου ,στο θαύμα της η ζωή μου να ξεσπάει

Νιότη σκιρτάει,γρήγορα πέτάει κι αγαλλιάζει σαν το ελάφι
Γκρεμμούς και τάφους δρασκελάει,των καημών μου τη φρίκη
Ύμνοι αντηχούν θεϊκοί,στο διάβα της αγάπης τρέχει χρυσάφι
Ξυπνήτρα μέθη μου μηνάει,στα πόδια πατάω,καθάρια η νίκη......................






Γραμμένο στις 20/03/09 μέρα των γενεθλίων του Αντη
Καταχωρημένο σήμερα απο το γιό του

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2009