Καντίρ,ένας μικρός άγγελος

Δημιουργός: marakos1948, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάμαι το χαμόγελό του,τα πανέμορφα ματάκια του,τα μικρά του χεράκια να σέρνουνε ποικιλόχρωμες γραμμές με τα χρωματιστά μολύβια που δώσαμε σ όλα τα παιδιά.Ητανε μια εκδήλωση που έγινε πριν πρίν 4 χρόνια τέλος Οκτωβρη στο Γκάζι, για τα 15 χρόνια που έκλειναν οι γιατροί του κόσμου
Κόσμος απειροελάχιστος..περισσότερο πρόσφυγες και προσφυγόπουλα καθώς και εθελοντές.
Είχαμε πολλές εκδηλώσεις για τα μικρά παιδιά που φιλοξενούσαμε και που τα περισσότερα έπασχαν απο κάθε μορφής καρκίνου και λευχαιμίας,φονικά "δώρα " των νεοατλάντων "σωτήρων".Σε μιά απο αυτές είχα την τιμή να τους κάνω μάθημα σκιτσογραφίας.
Αρχισαν όλα μαζί να σχεδιάζουνε με πολύ κέφι αλλά και βιασύνη,λες και γνωρίζανε πώς απέμενε λίγος καιρός μέχρι ν αποκτήσουνε φτερά για ένα άλλο κόσμο.
Είδα τόσα πολλά παιδικά χαμόγελα,όσα δεν είχα δεί σ ολάκερη τη ζωή μου μέχρι τότε.
Μαζί τους και μικρός Καντίρ με την τεράστια μωβιά γλώσσα,που κάθε μήνα του την 'ψαλιδίζανε' για να μη πάθει ασφυξία.Μια εικόνα αληθινά φρικτή που μ εκανε πολλές φορέςν αναλογισθώ για την ποιότητα του 'πολιτισμένου' κόσμου μας.Ο μικρός Καντίρ είχε για συνοδό μόνο τον πατέρα του,καθως μάννα και δυό αδελφια του εξαυλώθηκαν απο ένα "εξυπνο" βλήμα,δημιούργημα.. ηλίθιων ανθρώπων.
Τον πήρα στην αγκαλιά μου και εκείνος άρχισε να μου τραβάει τα γένια.Ενοιωσα τους χτύπους της καρδούλας του,απάνω στη δική μου καρδιά.
Ο μικρός Καντίρ δεν υπάρχει πιά ,όπως δεν υπάρχει λογική και ανθρωπιά στον κόσμο των μεγάλων
Μικρέ μου Αγγελε πέτα ανέμελα εκει πάνω,οι ουρανοί είναι δικοί σου

Μαράκος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-04-2009