Τα ρέστα

Δημιουργός: dimvel

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η σιωπή σαξόφωνο , δειλά μου ψιθυρίζει
μεσ’ το κρανίο μεγάφωνο της νύχτας να σφυρίζει
ματιών οι λάμψεις χάθηκαν , φανάρια στη στροφή
αστέρια , πουλιά πέταξαν , χωρίς επιστροφή

Χέρι που πέφτει αμήχανο σ’ ένα ψυχρό το χάδι
έρωτας έγινε κερί μα λιώνει στο σκοτάδι
η αγκαλιά περαστική , καθήκοντος περαίωση
φωτογραφία ξέθωρη , δεν μπήκε στη στερέωση

Ένας πλανήτης , απλανής να φαίνεται στην πλάνη
φεγγάρι βγαίνει ολόγιομο , γυαλιστερό τηγάνι
τα ψέματα , φόνοι μικροί , έχουν τον ίδιο αυτουργό
ματαιόδοξο , αλαζονικό και κούφιο το εγώ

Έρχεται η απώλεια , του λάθους καλεσμένη
ζητάω το λογαριασμό , μου χάλασε τη φιέστα
ψύχραιμη κι αδιάφορη , στη θλίψη ορκισμένη
χαμογελάει ειρωνικά και μου ζητάει τα ρέστα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2009