Μαντιναδάτο

Δημιουργός: μηχανοδηγος

Θα μπορούσε , ίσως , η καθε στροφή νάναι μια χωριστή μαντινάδα....;;;

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θέλω να κλάψω ,δεν μπορώ,
θέλω να πιώ , δεν κάνει ,
η πίκρα πούχω στην καρδιά ,
με το πιοτό , να γειάνει .

Έφυγες και συννέφιασε ,
έφυγες κι όλο βρέχει ,
χαρα σ΄ όποιον σε χαίρεται ,
χαρά σ΄ αυτόν που σ΄ έχει .

Γύρισε η γης ανάποδα ,
κι ο κόσμος άνω κάτω ,
ποιός το περίμενε ποτέ ,
πως έχω πιάσει .... πάτο.

Φορώ μαύρα πουκάμισα
και μαύρα παντελόνια ,
σε μιά βδομάδα αγάπη μου ,
έχουν περάσει , χρόνια.

Όποιος κρατάει τη χαρά
στα χέρια , να ...προσέχει ,
γιατί αν πετάξει η χαρά ,
....άλλη χαρά δεν έχει.

Εμαύρισε ο ουρανός
κι εχάθηκε το φως μου ,
σαν πέρασες αγάπη μου ,
με άλλον από εμπρός μου .

Και δεν μου έριξες ματιά ,
μον΄ γέλασες μικρό μου ,
και μια καρδιά μαχαίρωσες ,
στο στήθος το δικό μου .

Μα η δικιά μου η καρδιά
δεν σου κρατά κακία ,
γιατί έμαθε να σ΄ αγαπά ,
με χιόνια και με κρύα..

Αα ... να μη δόσει ο Θεός ,
για αγάπη να πονέσεις ,
γιατί εμέ θα θυμηθείς ,
και θα με συγχωρέσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2009