μη φύγεις

Δημιουργός: H siwpi ths psixis

Μερκές φορές η δειλία μας καταστρέφει...Δυστυχώς..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άνοιξε η πόρτα του θανάτου..
Άνοιξε κ έκλεισε...
Κ εσύ μαζί με αυτήν, παρέα κάνεις...
Κάθισε στη ζωή
όσο και αν αυτή πονάει...
Και αυτή η δειλία σου..
Αχ αυτή η καταραμένη...
Ξέσπασε, κλάψε όσο κι αν χρειαστεί..
Αλλά μην εγκαταλείπεις το τώρα..
Μην εγκαταλείπεις τη ζωή...
Άφησε την πόρτα αυτή ανοιχτή..
την πόρτα του θανάτου...
Γύρισε πίσω..Όχι, μη φεύγεις...όχι...
Και καθώς μ'ακούς...Δε γυρίζεις...
Συνεχίζεις την πορεία του θανάτου αυτού...
Ο θάνατος,...θαρρίς πως σε λυτρώνει..
Μα...δεν πέθανες..
Η σκέψη σου έχει πεθάνει..
Αυτή η ζωντανή σου σκέψη, η παθιασμένη...
Εκατήντησε τόσο χλωμή...Τόσο αδύναμη...
Κ μετά απ'όλα αυτά διερωτώμαι...
Γιατί;;;;;;;;
Η πόρτα έκλεισε..
Μαζί της και εσυ...
Η ανάμνηση όμως έμεινε..
Και καίει τα σωθικά μου..
Ένα τελευταίο θα σου πω:
όσο ο ήλιος φωτίζει τη γη...
όσο η γη γυρίζει...
όσο η ανάσα μου διαρκεί...
όσο και αν αυτό κοστίσει...
Εσύ για μένα θα είσαι αυτό:
Ένα όνειρο τρελό..
Ένα όνειρο απατηλό...
Και μια ζωή που χαράμισα....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-05-2009