Η Νύχτα επί σκηνής

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Ο έρωτας είναι η τρέλα των σοφών, και η σοφία των τρελών..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι πολλά αυτά που θέλω να γράψω,
όμως δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω..
Ξέρω μόνο πως πρέπει να γράψω!

Σκοτάδι παντού,
και μόνο φως αυτό των άστρων και του φεγγαριού..
Τι υπέροχα που συνδυάζονται μεταξύ τους..
Κι αυτό το μαύρο τοπίο που τα καλύπτει,
μοιάζει με μία μεγάλη σκηνή..
Μία σκηνή αγνού μπαλέτου,
με προβολέα το φεγγάρι..
Τα σύννεφα να χορεύουν αρμονικά κάνοντας κύκλους,
συνεργαζόμενοι με το σενάριο του σκηνοθέτη Βοριά..
Πηγαίνουν εδώ κι εκεί,
ακανόνιστα μα τόσο ωραία,
παίρνοντας σχήματα τρελά και πρωτόγνωρα..
Η μουσική αυτού του αντιδραστικού Νοτιά,
τα κάνει καμιά φορά να διαχωρίζονται,
να πηγαίνουν μπρος πίσω.
Έτσι σχηματίζεται ο χορός..
Ένας χορός γεμάτος εκπλήξεις και θεάματα για ξένους,
ένα μπαλέτο που θυμίζει τη Λίμνη των Κύκνων..
Τα σύννεφα Κύκνοι φορώντας τα άσπρα κουστούμια τους
σχεδόν κάθε βράδυ,
για να ευχαριστήσουν το κοινό τους χορεύοντας..
Και θεατές,
τ’ αστέρια που χειροκροτούν τρεμοπαίζοντας,
έχοντας σηκωθεί όλα από τη θέση τους,
παρακαλώντας ν’ αρχίσει ξανά η παράσταση..
Όλοι γινόμαστε θεατές..
Όμως μένουμε πάντα στο παρασκήνιο του ουρανού,
πίσω από αυτό το μαύρο φόντο..
Η νύχτα τώρα χάνεται και ξημερώνει,
σηματοδοτώντας το τέλος της παράστασης για σήμερα..
Και γνωρίζοντάς το,
σηκώνομαι από τη θέση μου,
παρατηρώ τα σύννεφα χορευτές,
γεμίζω με δέος από το θέαμα..
Κι έτσι,
χειροκροτώ κι εγώ με βουρκωμένα τα μάτια,
μία παράσταση υπέροχη,
γεμάτη ηρωισμό..

Είναι πολλά αυτά που θέλω να γράψω,
όμως δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω..
Ξέρω μόνο πως πρέπει να γράψω...
[/align]Φαύλος Κύκλος..
Στη ζωή μου, μονάχα εσύ..[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-05-2009