Νότες νοερές

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

μια χαραμάδα φωτεινή, μι’ αγέραστη ελπίδα, θα βασιλεύει μέσα σου κάθε που θα νυχτώνει (Σε μια υπέροχη φίλη που περνά δύσκολες ώρες)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Νότες νοερές[/B]

Κι όμως το φως δεν πρόκειται ποτέ να σκοτεινιάσει
κι ας μέσα του καρφώθηκε η νύχτα με το ζόρι
μια χαραμάδα φωτεινή, μι’ αγέραστη ελπίδα
θα βασιλεύει μέσα σου κάθε που θα νυχτώνει
και θ’ ακουμπούν οι φτέρνες της σε δροσερά ποτάμια
εκείνα που στα γάργαρα και ξάστερα κορμιά τους
φύτεψε η ψυχούλα σου δέντρα να την σκεπάζουν
ν’ ανθίζουν μες στην παγωνιά και τ’ άνθη τους να στάζουν
όλο το μέλι της καρδιάς που βγάζουνε οι κτύποι!

Γι’ αυτό ποτέ σου μη θαρρείς,πως τώρα σουρουπώνει
γιατί το φως που πάλλεται στα μέσα σου κι’ ανθίζει
ποτέ κανένα σούρουπο δε δύναται να σβήσει
oύτε λεπίδι τ’ άνεμου τις ρίζες του να κόψει
που στέριωσαν και θέριεψαν σε βάθη και σε μήκη!

Να παίρνεις μες στ’ αγκάλια σου, τους κεντημένους ήχους
να πλάθεις με το φλοίσβισμα στρωσίδια για να γέρνεις
ν’ ακούς τραγούδια της ψυχής, που αγάπη θα μυρίζουν
και την ελπίδα κάτασπρη στα μάτια σου να φέρνεις!

Και ‘κει που θ’ ακροάζεσαι των αηδονιών το γέλιο
να γέρνει πίσω απ’ τα βουνά κι’ από θαλάσσης δρόμο,
ξέρε πως είν’ τ’ απόσταγμα κάποιων φωνών δικών σου
που σμίξανε με τις φωνές κάποιων καλών σου φίλων
κι έγραψαν νότες νοερές, με πλήκτρα την ψυχή τους!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-05-2009