Ψευδαίσθηση έρωτα Δημιουργός: χρήστος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ο ηθοποιός στο πάτωμα
και πάλι τα φτερά του αφήνει.
δύο κι απόψε συνεχείς φορές
- όσες και οι παραστάσεις-
τον έρωτα είχε υποδυθεί.
τέλεια η παράσταση καθώς εκείνος
κρέμονταν απ' την οροφή
του εξαίσιου θεάτρου
με ιμάντα συρμάτινο
και έτσι μπορούσε να υπερίπταται
και πάνω από τους ηθοποιούς
- Που ρόλους κοινών θνητών ερμήνευαν-
και πάνω απ' το κοινό
κρατώντας βέλη μη αιχμηρά
και τόξο πλαστικό,
πολλές φορές κατά την διάρκεια της παραστάσεως
σημάδευε κατ' εντολή του σκηνοθέτη-
όσους καθόταν ανά ζεύγη
προκαλώντας τους ψευδαισθήσεις
πάθους ερωτικού.
κι εγώ λάθρα νύχτα στο θέατρο μπαίνω
και τα λευκά στους ώμους μου
παίρνω και προσαρμόζω φτερά.
και δένομαι γι ασφάλεια- απ' το σύρμα
και ταλαντεύομαι.
τι ωραία αιώρηση
τι αίσθηση αλήθεια- ελευθερίας
χωρίς κοινό που επίπλαστο, ψευδές
το πείραμα θα καθιστούσε-.
κλείνω τα μάτια!
Ναι! ο έρωτας ο ίδιος είμαι
ο λευκοφτέρουγος
μα σαν δεν έχω κανένα να σημαδέψω
-καθώς η πλατεία άδεια είναι από κόσμο-
μ' ένα μαχαίρι μαχαιρώνω τον εαυτό μου
Ο ηθοποιός, σαν έρθει της παράστασης η ώρα
δυο ματωμένα θα φορέσει αύριο φτερά
που ακόμη πάνω τους θα διατηρούν
την τόση του κορμιού μου θέρμη
Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-03-2005 |