Φλόγα

Δημιουργός: Yol

... Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσο βαθειές κι αν ο καιρός γράφει ρυτίδες πάνω μου
κάθε γραμμή του, δοξαριά μικρού βιολιού παράνομου,
π΄ όταν καλύψει ο άνεμος και τη στερνή του νότα
θα 'ν' η σιωπή του μουσική, πιο δυνατή από πρώτα.

Στις ράγες τους όσο κυλούν οι Ώρες, ανελέητες,
φεγγοβολή στα μάτια μου, θα καίει το παιδί του χτες
Κι αν έρθει μέρα που δυο - τρεις θα 'χω πια χτύπους, μόνο,
εκείνο θα μου λέει πιστά "μη σκύψεις, έχεις χρόνο!"

Σ' όποια προβλήτα κι αν σταθώ, ταξίδια ονειρεύομαι
και τ' όποιο σώμα μου, ξανά, γίνετ' εφηβικό και ναι,
όταν μου πάρει ο καιρός την ύστατη πνοή μου
θα 'μαι στη θάλασσα ξανά, γραμμή για το νησί μου.


Όσο μακριά κι αν περπατώ έχω λιμάνια πίσω μου
κατάρτια, πλοία κι αλμυρά νερά κοσμούν τον ίσκιο μου
Κι όταν τα βήματά μου πια δεν τα βαστά το χώμα
σαν άρμενο θα τυλιχτώ στης θάλασσας το σώμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2009