Δεύτερο Άτιτλο

Δημιουργός: Angela_MP

Πριν ένα ή δύο χρόνια...(έχει ακόμα πάνω του νωπές τις πληγές)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φοβάσαι..και λες πόσο πόνεσες
Σε βλέπω, ζητάς αφορμή
Μονάχος. Στο άδειο δωμάτιο
σκέφτεσαι ήρθε η στιγμή
να βρεις τη νέα σου γραμμή
-ρίχνεις αλάτι στης καρδιάς μου την πληγή..

Κι εγώ...που μετράω διλήμματα
σ'αυτή τη βρεγμένη γωνιά
Κοιτώ την μορφή σου που χάνεται
Σε κάποια άλλη γειτονιά,
ίσως σε άλλη αγκαλιά -
βλέπω που φεύγεις, και δεν σ'εμποδίζω πια

Τώρα πού πας; Και δεν κοιτάς
Πίσω, να βρεις αυτά που ζητάς
Εκεί που πας, σε συγχωρώ
Κι άμα σε πιάσει παγωνιά
Ψάξε στην τσέπη σου καλά
Θα'μαι στην φόδρα μπουκαλάκι με ποτό
Κι άμα κρυώνεις και πονάς
Πίσω λιγάκι να γυρνάς:
Τα βήματά σου σαν παιδί θ'ακολουθώ

Και να...Σκοτάδι ατέλειωτο
Και πώς να μπορέσεις να δεις;
Λουφάζεις και πάντοτε ανέχεσαι...
Τη μοναξιά δεν τη μπορείς
Κι ας πάει καιρός που απορείς
Πώς έγιν'έτσι και τελειώσαμε εμείς...

Κι εγώ...Που μετρούσα μαθήματα
Σ'αυτή την παλιά μου τροχιά
Τον έρωτα μ'έρωτα σκότωσα...
για να σε βλέπω πιο καλά-
λέμε ποτέ δεν ειν'αργά
μα εγώ πεθαίνω ακόμα εδώ σιγά-σιγά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2009