Θαλασσοκόριτσο

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε ξανά το καλοκαίρι με τα χρυσά φαντάσματά του
Μ’ιάσπι και μαλάματα κι ανταύγειες μες στα υγρά ψηφιδωτά του
Εδώ μες στο τοπείο τ’ορυκτό σε δρόμους κάμαρες κι άμμο ηλιοψημένο
Εγύρεψα τ’αχνάρα σου στου χρόνου τον τροχό θαλασσοκόριτσο αγαπημένο

Το πρόσωπό σου μες στη καρδιά μου κάλυψε κυρίαρχες μορφές και κραταιά τοπεία
Απίστευτες σου εικόνες και γραφές σκεπάζουν πιά ,μιάν έκπτωτη λατρεία
Στα όρια της τα στενά πλημμύρισες κάθε χώρο αλγεινό της ευτυχίας
Έκλεισες του κορμιού σου όλα τα μυστικά ,στις μεταμορφώσες της δικής μου νοσταλγίας

Ο χρόνος πάλι στέκει μια στιγμή μες στο μεγάλο φώς σου το νικηφόρο
Το είδωλό σου φανερώνεται,παίρνει μορφή,φέρει του έρωτα τον σπόρο
Της δύναμης σου τ’απόκρυφο κεντρί,σώμα ακόρεστο κι αγνό
Τάζει για μοίρα τραύμα στο φιλί,δάκρυ κι ελπίδα στον καημό

Παύσε τη κίνηση και τη φθορά και στάσου της σκέψης μου ηλακάτη
Σώμα βωμός για προσφορά στιλβωμένο στην άλμη στην αγάπη
Νύμφη αιθέρια ,μακρυνό νησί μετέωρο στη λάμψη υδάτων κι ουρανού
Κλείσε στην έκθαμβη αστραπή τον κύκλο του γλαυκού ναού

Σε λάτρευσα τα μεσημέρια, το φώς σου σαν απογυμνώνει τ’άχρηστο μου ντύμα
Σπάζει τα βέλη σου βαθιά μου σε χίλια αστέρια,σωριάζονται οι σκιές μου μες στο κύμα
Σε λάτρευσα τις χαραυγές ,οταν τα πλήχτρα σου ξυπνούν το πιο άλικο λουλούδι
Χτυπούν στον πόντο τα δελφίνια και τα πουλιά πα τις πλαγιές ξεσπούν στο πιο όμορφο τραγούδι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2009