Υπομονή

Δημιουργός: Ιχνηλάτης, Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Αφιερωμένο σε μια πραγματική Ελληνίδα γυναίκα, που συνεχίζει τον αγώνα αμείωτα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο αντρειωμένος δεν νογά στην θέα του θανάτου.
Κατάματα τον αγρικά και σφίγγει το σπαθί του.
Όταν νικάει, πιότερο γίνετ` ανδρειωμένος.
Και όταν την στερνή φορά, αυτήν την τελευταία,
ο θάνατος ο δολερός του μπήξει το μαχαίρι,
τότε αυτός δεν χάνεται. Μένει ανδρειωμένος.
Κι άν τύχει να `ναι βασιλιάς, στέκει μαρμαρωμένος.
Να βρεί την ώρα την καλή, την Άγια την ώρα,
να ανεβεί στο άλογο, τον λόγο να τιμήσει.

Κι η μάνα του η δέσποινα, η ρασοφορεμένη
μέσ` στους αιώνες περπατεί, να φέρει τον υιγιό της.

Σαν έμαθε η Υπομονή, τον σκοτωμό του γυιού της
δεν πολυαφουγράστηκε τα λόγια των ανθρώπων.
Μόνο τα λόγια του Θεού, τα λόγια των Αγγέλων:
Οτι ο γυιός της πέτρωσε, γιατί ήταν ανδρειωμένος.
Ανάστησ` απ` τον τάφο της, ξανάγινε γυναίκα,
στα χρόνια περιφέρεται, πλανιέται στους αιώνες,
χωρίς μαχαίρια και σπαθιά, χωρίς απελατίκια.
Μόνο με λέξεις και χαρτιά, θυμίζει στους ανθρωπους,
να μην ξεχνούν, να ελπίζουνε, να μην βαρυγκομάνε.
Πως μία μέρα, μιάν αυγή, θα σπάσει , θα ραγίσει
το πέτρινο εκμαγείο του ο Μικροκωνσταντίνος.


Στην κ. Ελένη Γλύκατζη Άρβελερ, για το έργο της και την προσπάθειά της για την ανάδειξη
της ιστορικής αλήθειας του Βυζαντίου και της Ελλάδας γενικότερα,
όταν νικημένη δεν είχε λόγο και η ιστορία θαβόταν απο τους παιάνες των νικητών
και τα κλάματα των ηττημένων.
Σαν σήμερα 29 Μαΐου του 1453 έπεσε η Πόλη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2009