Θα 'μαι αλήτης

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν είσαι το κορίτσι που συνάντησα
μικρή μου νίκη σε μεγάλη αγκαλιά
στην καρδιά μου θα χωρέσεις μ' ότι κράτησα
θα ζω στον κάμπο ν’ αγαπάω τα βουνά.

Θα 'μαι αλήτης δε με βρίσκει η ιστορία
θα συνορεύω μ' έναν άλλο ουρανό
θα συμμαχώ με έναν άγνωστο θεό
τ’ όνομά μου θα το πουν στη φασαρία.

Μ’ ενός αναίτιου πολέμου τις συνέπειες
ενός απείθαρχου στρατού τις δουλοπρέπειες
οι ιδέες πριν τη δύση με βαραίνουνε
δε σωπαίνουν οι ιδέες, δε σωπαίνουνε
σαν πουλιά την πέμπτη ώρα του χειμώνα

τα πανιά σηκώνει η κόρη του αιώνα
στο πρεβάζι νοσταλγούσα και την είδα
μ’ ούριο άνεμο ξεκίνησε κι ελπίδα

μα τα κορίτσια δε νοσταλγούν
όμως σωπαίνουν στα δικά μου δειλινά
μοναχός μου νοσταλγός μες τα παλιά
γαληνεύω μες τ’ ατίθασα λεπτά

παραπέρα κι οι σιωπές ανοίγουν δρόμους
τα παλιά μου τα φτερά βρέχουν στους ώμους
να ξυπνήσω σε μια άλλη γειτονιά


μες τα αστέρια άλλη τάξη κι άλλος νόμος
πώς κοιμήθηκε στ’ αλήθεια αυτός ο κόσμος
μια δικαίωση θα ‘ρθει να με παγώσει
μια υπόσχεση θεού να συνενώσει
τη ζωή και την κρυμμένη σημασία
ματαιώνω την κραυγή μου κι ακυρώνω
την οργή μου μες το στήθος, δε θυμώνω.

Θα 'μαι αλήτης ένας νόθος του Βοριά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-05-2009