Σχεδόν πανσέληνος

Δημιουργός: suaddo

Γραμμένο την περασμένη Παρασκευή...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κλεισ’ τα παντζουρια να μην μπαινει το φεγγαρι
σταζει λευκο ο ουρανος που καιει σαν φωτια
κρυβεις πανσεληνους σ’ ένα παλιο παταρι
τρυπιο το ονειρο ζητα φιλι και αγκαλια

Αδειο προαυλιο και γεμισε με λεξεις
ασε το μυαλο να φτιαχνει σεναρια στο κενο
ετσι κι αλλιως τους ρολους μονος θα τους παιξεις
ενας μονολογος στο τελος δειλα το «σ’ αγαπω»

Η σκια σου που τρεχει
γυρισμους δεν αντεχει
Τωρα πια θα νυχτωσει
κι εχει η αγαπη τελειωσει
Μια φωνη μες στο κρυο
ψιθυριζει «αντιο»
Θανατος το σεντονι
και της νυχτας οι πονοι

Βγαλ’ τα γυαλια σου να θαμπωσουν οι εικονες
πελαγα μαυρα, σκοτεινα ποθησε η φυγη
γυρευες τη στιγμη που χαθηκε σε αιωνες
σκουριασε το σκαρι σου και η θαλασσα νεκρη

Νοστος που ναυαγησε και πώς να γυρισεις
λειπει εκεινη και δεν εχεις καπου να πιαστεις
ειδωλο που αλλαζει και φερνει αντιρρησεις
παει ο δρομος στο απειρο και τρεχεις να κρυφτεις

Η σκια σου που τρεχει
γυρισμους δεν αντεχει
Τωρα πια θα νυχτωσει
κι εχει η αγαπη τελειωσει
Μια φωνη μες στο κρυο
ψιθυριζει «αντιο»
Θανατος το σεντονι
και της νυχτας οι πονοι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2009