Με ψάχνω μες τα μάτια σου

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα πεθαμένα σαββατόβραδα κρατιέμαι
Όπως κρατιέται η ζωή μεσα στην μήτρα
Κι έτσι τα βράδια με τα όνειρα ξεχνιέμαι
Και ξεπληρώνω του θανάτου μου τα λύτρα
Μα κάπου κάπου η ψυχή μου αγριεύει
Και με δαγκώνει σαν σκύλι που ‘χει θυμώσει
Την σκονισμένη μου ζωή ανακατεύει
Κι όλο ζητάει αφορμή να με ζαβώσει...

Πάνω απ’ τ’ αστέρια η σιωπή μετρά αιώνες
Σπαν οι κομήτες και σκορπάνε στις ταράτσες
Πάλι μετράω στο ταβάνι τους χειμώνες
Και τα τσιγάρα μου στα δάχτυλα αντάρτες
Μα κάπου κάπου το φεγγάρι μου μιλάει
Κι εγώ ακούω την φωνή του ιδρωμένος
Κι όταν αρχίζω να δακρύζω μου γελάει
Είσαι μου λέει ο πιο χαζός κι ο πιο χαμένος...

Κι ύστερα ζουν οι μυρωδιές στα μαξιλάρια
Και οι φωτιές του ερωτά μας στα σεντόνια
Εγώ με ψάχνω μες τα μάτια σου τα άδεια
Κι εσύ ξυράφια τα φιλιά σου τόσα χρόνια
Μα κάπου κάπου παίζει κάπου μία μπάντα
Κι οι αναπτήρες μες τα μάτια μας γυαλίζουν
Όλα τ’ αγάπησα νωρίς κι ίσως για πάντα
Κι όσα με ‘διώξαν πάλι πίσω με γυρίζουν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2009