Αγαπημένη

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχω χαθεί πολλές φορές στη θάλασσα γεμάτος αγάπη κι αγωνία
Κινούσα γυρεύοντας τ’αμμουδερά ακρογιάλια της αυγής με μανία
Του έρωτα το μαγεμένο φώς που τα σπλάχνα μου θα κάψει
Το σύνορο της σάρκας και του ονείρου που απ΄τις στάχτες μου φωτιές θ’ανάψει

Ξεχνούσα ο άμοιρος πως είμαι των δακρύων μου η απέραντη σκιά
Σπάσμενο,ναυαγισμένο πλοίο στην άχαρη στεριά
Δεν ήθελα να δώ του γλυτωμού το δρόμο με τα δικά μου μάτια
Κι ας ήξερα πως δεν είναι όλα αδιαπέραστα για με τα μονοπάτια

Ωσπου ήρθες εσύ αγαπημένη ένα ντελίριο απο μύρα
Θύρα για να διαβώ και ν’ανασάνω κι αγνάντια απο τη μοίρα
Αθρόα χαρά ,στον πετρωμένο μου ουρανό καρδιάς σεισμός
Των μυστικών σου αιμάτων αδάμαστος αγγελοπόταμος σφοδρός

Απο την ώρα που έλαμψε η ανείπωτη φεγγοβολή
Τόξερα πια δεν έμενε για τη ζωή μου παρά μια πλέρια ανατολή
Κι όλη ντυμένη λεβεντιά με τα χρυσά τα γιορτινά
Τον έρωτα σου να δεχτεί στα βάθη της μεταλαβιά

Σαν πρωτοξύπνητο πουλί που ανοίγει τα φτερά
Όλη μια δέηση η ψυχή χωρίς καμμιά μιλιά
Παίρνει τόλμη ακράτητη στον έρωτα σου βυθισμένη
Σπαράζει κι αγαπά μ’όλα τ’άρματα του νού αρματωμένη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2009