Η Κουνιάδα μου

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΟΥ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είσαι της γυναίκας μου η αδερφή,
κι έστω και αν είσαι μοναχή,
δεν έχεις το δικαίωμα αυτό,
να με παρενοχλείς, γιατί την αγαπώ.
-
Ξεντύνεσαι συνέχεια μπροστά μου,
για να πέσει επάνω σου, η ματιά μου,
ύπουλα εσύ, με προκαλείς,
πόσο άντρας είμαι, θες να δεις.
-
Μία μέρα, που η αδερφή σου,
είχε πάει για δουλειά δική σου,
ήρθες σπίτι τάχα να μας δεις,
κάτι θέλεις, το βλέπω, να μου πεις.
-
Τι της βρήκες, μου λες, της αδερφής μου,
εσύ είσαι, ο αστέρας της ψυχής μου,
μόνο μαζί μου, θα βρεις τον εαυτό σου,
θα σου πάρω, κάθε έναν καημό σου.
-
Πίστεψα τα λόγια της στιγμής,
κι έγινα ένα θύμα ο δυστυχής,
σ έριξα μέσα στην αγκαλιά μου,
σε φιλούσα μια ώρα, συμφορά μου.
-
Σε οδήγησα στο διπλό κρεβάτι,
και κει κόντεψε, να μου βγει το μάτι,
εκεί που έπιασα τα δυο παιδιά μου,
εσένα έχω, τώρα για κυρά μου.
-
Είσαι καλύτερη από την αδερφή σου,
πιο γεροδεμένο το κορμί σου,
σου αρέσουν οι ανωμαλίες,
ξεχωρίζεις μέσα στις κυρίες.
-
Δέκα χρόνια μικρότερη από κείνη,
πολύ σου πάει το καυτό μπικίνι,
το στριγκάκι σου μαύρο, όπως μ αρέσει,
δαχτυλίδι η δική σου μέση.
-
Τώρα που το έκανες μαζί μου,
μου γυρεύεις συνέχεια το φιλί μου,
δεν μπορώ πια, να σε αποφύγω,
και παράνομα, με το κορμί σου σμίγω.
-
Πάμε δήθεν, στο μικρό χωριό,
κάνουμε μια στάση στον Ισθμό,
θέλεις λες να ξεκουραστούμε,
σε ξενοδοχείο με πας, να κοιμηθούμε.
-
Έμαθες τι δεν μου κάνει η αδερφή σου,
και αυτά είναι η απόλαυσή σου,
ότι γίνεται από άντρα προς γυναίκα,
παίρνεις εσύ, πάντα άριστα δέκα.
-
Πως θα ξεκολλήσω εγώ δεν ξέρω,
λέω στην αδερφή σου να αναφέρω,
ό,τι έχουμε μαζί, οι δυο μας,
θα με καταλάβει για καλό μας.
-
Μα αυτή σου έχει εμπιστοσύνη,
και νερό στ όνομά σου πίνει,
μου λέει να σε πάω στο χωριό,
και να κάνω και στάση στο Ισθμό.
-
Μόνη της τα μάτια της τα βγάζει,
είσαι η αδερφή της δεν σ αλλάζει,
το αίμα της δεν γίνεται νερό,
είσαι το αδερφάκι το μικρό.
-
Δεν της λέω τίποτα κι εγώ,
δεν υπάρχει λόγος, να την στενοχωρώ,
σου το κάνω, όποτε μπορούμε,
περιμένω να δω, κατά που θα βγούμε.
-
Είσαι η κουνιάδα μου, η πενεμένη,
και μαζί μου, η πιο ερωτευμένη,
τόσες γυναίκες υπάρχουνε τριγύρω,
μα από εσένα εγώ, έρχομαι γύρω-γύρω.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-06-2009