Εσύ στολίζεις ουρανούς

Δημιουργός: επισκέπτης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εσύ στολίζεις ουρανούς μ' αστέρια και φεγγάρια
μα σαν γυρνάς εδώ στη γη μπερδεύεσαι στα χνάρια
βημάτων που δεν πρόσμενες και δρόμων που αψηφούσες
τώρα στο ρεύμα αφήνεσαι σε διαδρομές ανούσιες

Στα λόγια σου με ακουμπάς, με παίρνεις στα ταξίδια
σαν ξεγλυστράς από φτηνά εμπόδια και σκουπίδια
όμως ξυπνώ απότομα με σαστισμένο βλέμμα
λες κι έχω ζήσει αληθινά ένα μεγάλο ψέμα

Πως να ντυθώ το χρώμα σου και ν' αφεθώ σε σένα
ζητά το δίκιο του ο νους κι όχι της πλάνης αίμα
γελά μαζί μου δυνατά και κοροϊδεύει ακόμα
που γύρεψα ν' αγκαλιαστώ με το δικό σου σώμα

"Θα γκρεμιστείς στο πουθενά" ακούω και τρομάζω
μόλις το άπιαστο τολμώ στα μάτια να κοιτάζω
κι εκεί 'ναι πάλι που ξυπνώ με σαστισμένο βλέμμα
πως κυνηγώ στ' αληθινά ένα μεγάλο ψέμα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2005