Θανατοσ

Δημιουργός: ALWAYSHERE

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι έτσι όπως σήκωσα τα μάτια μου τον βρήκα
να στέκει απάνω μου να με κοιτά σαν από ώρα
και πάγωσα. Και μου 'πε: "Είδα τη μπόρα
κι είδα την πόρτα σου ανοιχτή κοντά και μπήκα".

Γύρισα, κοίταξα την πόρτα τη μεγάλη
της κάμαράς μου -πόσα χρόνια κλειδωμένη!-
Του 'πα: "Απ' την πόρτα αυτή κανένας πια δεν μπαίνει".
Κι έγειρα μόνο λίγο το κεφάλι.

Πρόλαβα γύρισα το βλέμμα μου απ' την άλλη,
στο παραθύρι. Του 'πα: "Κοίτα, έξω δεν βρέχει
κι ούτε ένα σύννεφο ο ουρανός δεν έχει".
Κι έγειρα ακόμα λίγο το κεφάλι.

Κι έτσι απόμεινε να με κοιτά και να χτυπάνε
άκουα στον τοίχο τα λεπτά μες το σκοτάδι
-καθώς θα έπεφτε σιγά-σιγά το βράδυ-
Δεν είπα τίποτα, μα σκέφτηκα: "Ποιος να 'ναι;"

Στ' αφτί μου ακούστηκε η φωνή του πιο σβηστή:
"Δεν με κατάλαβες, όμως σε ξέρω χρόνια τώρα.
Σε ξέρω απ' όταν άρχισε η μπόρα
κι απ' όταν έμεινε η πόρτα αυτή κλειστή.

Όμως κι εσύ με σκέφτεσαι, με ξέρεις.
Κοίτα και θα με βρεις μες τα χαρτιά σου,
σ' αυτά που έγραφες πριν μπω, εκεί μπροστά σου.
Μόνος σου ζήτησες κοντά σου να με φέρεις".

Κι έτσι όπως έκλεινα τα μάτια μου, είδα πως
"ΘΑΝΑΤΟΣ" είχανε για τίτλο εκείνοι οι στίχοι
που -οι πολλοί θα είπαν κατά τύχη-
κρατούσα όταν με βρήκανε κι ήμουν νεκρός.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-06-2009