Απλά μια σκέψη

Δημιουργός: Ιππαρχος, Δημήτρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν ήμουν μικρός έβλεπα παντού πρόσωπα
στις σκιές που τρύπωναν από το ανοιχτό παράθυρο
και προβάλλονταν στον τοίχο με το σεληνόφωτο,
στα σύννεφα που ταξίδευαν σε χώρες μακρινές
πάντα θλιμμένα, ουράνιοι νομάδες χωρίς πατρίδα.
Αργότερα έμαθα μεγαλώνοντας πως αυτό
δεν ήταν κάποιο χάρισμα ή ίσως κάποια κατάρα
αλλά ακόμα ένα εξελικτικό πλεονέκτημα
δώρο της φυσικής επιλογής:
το να μπορεί κανείς να ξεχωρίζει εύκολα πρόσωπα
της μητέρας ας πούμε ή ενός πιθανού εχθρού
ήταν – και είναι - τόσο σημαντικό
που αρκούν μερικοί κύκλοι και γραμμές
για να δημιουργηθεί η εντύπωση ενός προσώπου
Αυτό που δεν κατάλαβα ποτέ όμως είναι
ποιο στ’ αλήθεια πλεονέκτημα πηγάζει
από το αντίθετο πράγμα ακριβώς
να μπορεί δηλαδή κάποιος κοιτάζοντας πρόσωπα
να διακρίνει σκιές του παρελθόντος και σύννεφα θλίψης…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-06-2009