Όσα ονειρεύτηκα

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όσα ονειρεύτηκα



Όσα ονειρεύτηκα να ζήσω και ποτέ δεν έζησα,

απόμειναν ξεχασμένα στο κάδρο του ουρανού μου,

σαν ήλιοι ζεστοί που δεν ανέτειλαν ποτέ

κι ο χρόνος σιγά σιγά σβήνει τη λάμψη τους.



Ο άνεμος ξεδίπλωσε τα μουδιασμένα φτερά του,

γέρασε περιμένοντας να πετάξει μαζί μου.

Της νιότης μου οι κόκκινες τριανταφυλλιές

μαράθηκαν πριν καν ανθίσουν, περιμένοντας την άνοιξη.



Η βροχή αραίωσε, τα ποτάμια θολώνουν, στερεύουν,

η θάλασσα χάνεται στον ορίζοντα,

πνίγεται στο υγρό βλέμμα της μοναξιάς μου,

βαθιές ανάσες χαράζουν ρωγμές στο σώμα.



Διψασμένη γη, ξεγελιέται με εικονικές ψιχάλες,

που εξατμίζονται στο πέρασμα της θύμησης.

Κάθε δειλινό, ένα μαχαίρι κοφτερό

σκαλίζει τα αποτυπώματα που άφησαν τα λάθη.



Ποιο από τα χαμένα όνειρα να σβήσω πρώτο,

ποιο μοιρολόι να πω για κάθε πληγή που δεν κλείνει,

πόσο μαύρο πρέπει να 'ναι το μαντήλι που θα φορέσω ...

Θεέ μου, πόσο στεγνά είναι τα δάκρια μου!



ΚαΤερίνη.

06.06.09

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-06-2009