Η Κυρία στο απέναντι τραπέζι

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΦΑΡΙΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΡΑΠΕΖΙΑ,ΕΝΩ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είναι με παρέα, στο απέναντι τραπέζι,
το ματάκι της περίεργα, όμως παίζει,
της ξεφεύγουν συνέχεια, ερευνητικές ματιές,
που σε εμένα ανάβουνε, στα στήθη μου φωτιές.
-
Το βλεφάριασμα, είναι η επιστήμη της,
πόσο θάθελα, να ήμουνα στην κλίνη της,
την φαντάζομαι θεά, που μ αγαπάει,
σπάνια μούσα, που για μένα τραγουδάει.
-
Κι είναι εκεί αγέρωχη και με κοιτάζει,
με τίποτα στον κόσμο, δεν μ αλλάζει,
είμαι λάτρης, της απίστευτης ματιάς της,
μέγας σκλάβος, της ωραίας ομορφιάς της.
-
Με αιχμαλώτισε πολύ, με ύπουλα τερτίπια,
και γι αυτήν κρασί, μια νταμιτζάνα ήπια,
στην υγειά μου, το ποτήρι της σηκώνει,
και αμέσως την καρδιά μου, την σκλαβώνει.
-
Παραγγέλνει στην ορχήστρα το τραγούδι της,
αυτή χορεύει και την χειροκροτεί το ζούδι της,
μες τα μάτια με κοιτά και σεκλετίζεται,
δυο λουλούδια μου πετά, δήθεν ζαλίζεται.
-
Θα με βάλει να μαλώσω με τον φίλο της,
θα με αλέσει και εμένα μες τον μύλο της,
ένα ραβασάκι με μοναδικό τρόπο, μου πετάει,
προς την τουαλέτα με τέχνη, τάχα ξαναπάει.
-
Παίρνω το χαρτάκι, κι έχει ένα ωραίο μήνυμα,
και αμέσως μπαίνω, στο πολύ μεγάλο δίλλημα,
πρέπει να αρχίσω εγώ, με την ομορφούλα κάτι,
ή μετά από λίγο, θα μου βγάλει και εμέ το μάτι.
-
Πιάνω την ευκαιρία εγώ, από τα αραιά μαλλιά μου,
πάω και την βρίσκω, την πανέμορφη γλυκιά ξανθιά μου,
και την άλλη μέρα βρισκόμαστε αγκαλιά μαζί,
κάπου στην παραλία, σε άλλο πιο μουράτο μαγαζί.
-
Μα με βάζει πλάτη, την θάλασσα κοιτώ,
άλλον βλεφαριάζει αυτή, προς το βουνό,
την έπαθα σαν βλάκας, ο παλιοαρχάριος,
με παραμυθιάζει, κι εγώ νοιώθω μακάριος.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-06-2009