S

Δημιουργός: ekptwtos, ΣΑΒΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ.

OTI AGAPHSA TO AGAPHSA MONOS.......E.A POE

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε θα λένε για μια νεράιδα που έγραφε υπέροχα ποιήματα.....

Αφιερωμένο.....





Χάθηκες....σε μια άνοιξη γεμάτη χρώματα,γοητευμένη απ τα βεγγαλικά της Ανάστασης
κι από εκείνο το μαγευτικό φόντο στην
αθέατη πλευρά της Σελήνης....

Σε δωμάτια σκοτεινά,με τη θλίψη να ταξιδεύει πάνω στο μαύρο μου πουκάμισο,σε θυμάμαι....παρέα με μια ετοιμοθάνατη φωτιά κι έναν ίσκιο ανερμήνευτο που με στοιχειώνει......

Μη με ψάξεις μωρό μου.....
Αγκάλιασα όλες τις στιγμές σου και m αυτές θα μείνω.....απομονωμένος....μακριά από πτήσεις και χορούς....

Στην άκρη του Ηλιου έκρυψα μια τόσο μικρή ανάμνηση,ενός χρυσού καλοκαιριού με στάχυα στα χερια κι ευωδιές απ ανθισμένα γεράνια στο μπαλκόνι σου....

Σε ένα πολύχρωμο νεφέλωμα κέντησα περίτεχνα την αγάπη μου για σένα και συλλάβισα τον μαρτυρικό μου ερωτα σε όλους τους ανέμους,στα μοναχικά κύματα και στην αυγή για να σε συντροφεύει σε κάθε σου ταξίδι μακρινό.....

Μέτρησα όλες τις χαρακιές στο δέρμα,τις ουλές και τις ρυτίδες μα δε μετάνιωσα.....για τίποτα.....
Ενοχες δε κουβαλώ....
Δυο ίσκιοι μεσημεριού σε μια μέρα γεμάτη εμπόδια...
Αυτό ήμασταν πάντα.....Παλιά ιστορία.....

Παγιδευμένος σε αέναη τροχιά γύρω απ τη μοίρα σου,χωρίς σημείο διαφυγής....γερνάω....αργοπεθαίνω
μες σε γυμνά κρεββάτια και δειλινά περαστικά,γεμάτα αδιέξοδα.....
Οι μπόρες ανελέητες σαπίζουν τα έρημα πατώματα,γλιστρώντας ύποπτα απ το μικρό παράθυρο που στέκει πάντα ανοιχτό,με γριλες που ατενίζουν έκθαμβες τις διάσπαρτες συντεταγμένες των ονείρων σου.....

Σου χρωστάω την ψυχή μου και στην αφιερώνω....
Όσο κι αν υποφέρω....καίγομαι.....από αχτίδες χρονια ξεχασμένες πάνω στους μαύρους κύκλους των ματιών,εκεί που m ένα χάδι από τις άκρες των δαχτύλων σου,ο πόνος μου γεννούσε ηδονή....και μια
καυτή ανάσα ταξίδευε ιδρωμένη ανάμεσα στα βλέφαρα,θερίζοντας τη λογική.....

Φταίει κι αυτός ο Ιούνης,οι πληρωμένες του χαρες και τα αγρια ξενύχτια.....
Με τον καιρό θα μai piο δυνατός!Στο υπόσχομαι!
Ίσως να σε ξεχάσω.....
Ήδη ο πόθος μου ανυπάκουα χορεύει το χορό της φυγής.......


η απλώς συνοδεύει κρυφά τα χρονια σου.......










Μη ρωτήσεις γιατί.....
Η ποίηση είναι αυθόρμητη......

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2009