η επιστροφη

Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, Κατερίνα Θεωνά

ΟΠΩΣ ΤΟΤΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γύρισες μια παράξενη
του φθινοπώρου ώρα
που έπεφτε η νύχτα
ανέραστη μαζι με την βροχή
είχες κλεμένο το κουτί
απ' τη γρια πανδώρα
κι ένα κανάτι γλάστρινο
που πίνουν οι φτωχοί


Πέρασες της ακρολιμνιάς
τα λικνιστά καλάμια
αφηνοντας τα χναρια σου
στο νιοβροχο το χώμα
στάθηκες στα χαλάσματα
κι' αντάμωσες τη λάμια
που τη φοβάσαι απο παιδί
και σ' αγριεύει ακόμα


Τα μάτια σου εριξες στη γη
άλλο να μην κοιτάζεις
κι ουτε ένα αστέρι φώτιζε
το έρημο μονοπάτι
κι άρχισες διχως να το θες
βήματα να μοιράζεις
μεχρι που η φτέρνα ακούμπησε
στ' αγριο σκαλοπάτι


Εκει που αδέξια χαράξες
αύγουστο με μελτέμι
μετα το πρώτο σας φιλί
τ΄ατελειωτο όνομα της
μα απ τ' άμεστα τα χερια σου
έπεσε το καλέμι
κι αυτη μακριά το κύλησε
γελώντας αθελα της


Μα να! Που τα άστρα έρχονται
στου ουρανου το δώμα
για να φάνουν της πόρτας της
οι αναριες χαραμάδες
να! κι ένα κλεφτοφέγγαρο
αγεμιστο ακόμα
κι' απο το δάσος ξυπνήσαν
ακόλαστες μαινάδες


Τώρα που πήγε ο οίστρος σου?
η ασίγαστη σου μνήμη?
Γιατι δεν θες η ανάσα της
στο σώμα σου να τρέξει?
Που αντι να φέρεις με βιολιά
του βάκχου το τακίμι
μυριά κακά της έφερες
λες ταχα να τ'αντέξει?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2009