Μονόλογοι. Ευχη

Δημιουργός: φραγκοσυριανος, Βαγγέλης Βουτσίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ. ΕΥΧΗ

Ποιος είδε τον αυγερινό στη πούλια να μιλάει και δεν τους καμάρωσε
ποιος είδε τη πανσέληνο να φωτίζει όλη τη πλάση και δεν ερωτεύτηκε
δεν σκίρτησε η καρδιά του απ' το χρυσαφένιο φως που διαπερνά μέσα στα
βάθη της ψυχής που τρεμοπαίζει το κορμί για έλξη κι ευτυχία
ποιος είδε αστέρι να πέφτει και δεν έκανε ευχή για την αγάπη...
έτσι και εγώ μες τη νυχτιά που σπαρταρά η αύρα που χορεύουν
οι πυγολαμπίδες που τα τριζόνια τραγουδούν ακούραστα
για το άγγιγμα του πόθου....
καθόμουν και κοίταζα όλο το μεγαλείο του πλάστη κάθε άστρο καρφωμένο
στη θέση του αιώνες τώρα μέχρι και κείνο που είναι δίπλα στο φεγγάρι
και του κρατάει συντροφιά ακόμη και τις κρύες νύχτες του χειμώνα....
καθόμουν και ατένιζα με πάθος είδα ένα αστεράκι πολύ μικρούλη
ίσα ίσα που φαινόταν να πέφτει και να σιγοσβήνει άραγε τι ευχή να κάνω
στο θάνατο ενός αστεριού που δεν πρόλαβε ν' ανοίξει τα ματάκια του
η δική μου ευχή είναι να μην πέφτει κανένα γιατί θα λυπάται το ταίρι του
ξάφνου σκέφτηκα τη δική μου αγάπη που να είναι τι να κάνει μήπως
λυπάται για κάτι που δεν ξέρω και μου το κρύβει
μήπως η ανάσα της λαχταρά τη δική μου και δεν την έχει
ω μεγαλοδύναμε εσύ π' όλα τα βλέπεις
που μοιράζεις αγάπη μόνο στείλε μια αχτίνα σου να της πει πως
την αγαπώ πως τη λατρεύω πως τη σκέφτομαι πως δεν έχω κάτι άλλο πιο
ιερό πως δεν θα σβήσει η αγάπη μου όπως το καημένο το αστεράκι
ω θεέ μου την αγαπώ βοήθησε με σε παρακαλώ.....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-06-2009