Περασμένα αλλά όχι ξεχασμένα

Δημιουργός: jenny

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΑΛΑ ΟΧΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ

ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Η απογευματινή χαλάρωση διακόπηκε απότομα. Από την Τρίτης Σεπτεμβρίου ακούγονταν ένα συνεχές βουητό. Φωνές που φωνάζανε συνθήματα. Αντιρατσιστικά. Οι κάτοικοι της περιοχής βγήκαν σύσσωμοι. Στα μπαλκόνια και στα πεζοδρόμια. Ήταν περίεργοι να δούνε .Τι θέλανε οι πάνω από 500 διαδηλωτές. Η πλειοψηφία τους ήταν έλληνες. Ντυμένοι στα μαύρα. Με πρόσωπα που δεν κρυβόταν πίσω από μάσκες ή κουκούλες. Με σημαίες μισό μαύρες και μισό ερυθρές. Με ένα μεγάλο πανό στα ελληνικά αλλά και στα ξένα. Αγγλικά και μάλλον αραβικά. Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες. Ελάχιστοι ήταν οι ξένοι. Ελάχιστες ήταν γυναίκες με το κεφάλι τυλιγμένο σε μαντίλες. Διαδήλωναν χωρίς καμία όρεξη για επεισόδια και επισόδια.
Στην Κοδριγκτόνος ήταν μία διμοιρία της ΜΑΤ. Σε ετοιμότητα. Προστάτευαν το κεφάλι τους με λευκά κράνη. Στα χέρια κρατούσαν ασπίδες πλαστικές και ρόπαλα. Λαστιχένια. Ο εξοπλισμός υπερφορτωμένος .Η πορεία σταμάτησε μπροστά τους. Μερικοί υπεύθυνοι της πορείας πλησιάσανε τον βαθμοφόρο αστυνομικό και συζητήσανε ότι θα συνεχίσουν προς τον Άγιο Παντελεήμονα. Χωρίς άλλα προβλήματα η πορεία συνέχισε προς την εκκλησία. Σε λίγα λεπτά ακούστηκε ένας κρότος δυνατός και μία κροτίδα έσκασε δίπλα στην είσοδο της πολυκατοικίας. Ο κόσμος άρχισε να τρέχει .Οι φωνές αγανάκτησης των κατοίκων και των διαδηλωτών ενώθηκαν. Οι ειδικές δυνάμεις δεν έκαναν τίποτα. Σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Ο μαύρος καπνός ήταν τόσο πυκνός που δεν έβλεπες τον διπλανό σου. Σε λίγο μία ομάδα νεαρών με κουκούλες και καδρόνια όρμησε από την Μαγνησίας στην Τρίτης Σεπτεμβρίου. Έβαλε φωτιά σε κάδους σκουπιδιών και απειλούσε τους περαστικούς. Οι ειδικές δυνάμεις ρίξανε Μολότοφ και δακρυγόνα. Οι διαδηλωτές σκορπήσανε παντού. Οι περισσότεροι αποτραβήχτηκαν προς την Πλατεία Βικτωρίας. Και εκεί ,όπως και στην Πατησίων, μπροστά στην ΑΣΟΕ βάλανε φωτιά στους κάδους των σκουπιδιών. Την επομένη όταν πέρασα μπροστά από το Ταχυδρομείο δίπλα στην ΑΣΟΕ ένοιωσα το γνωστό τσούξιμο στα μάτια και δυσκολία στην αναπνοή.Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουνε και αναγκάστηκα να σκεπάσω με ένα μαντίλι την μύτη μου. Στην δική μου μνήμη αλλά και όλων μας ξυπνήσανε οι αναμνήσεις των δεκεμβριανών .Επεισοδίων .Της αγανακτισμένης έκρηξης. Της βίας.. Στην Πατησίων και σε όλο το κέντρο. Των τεράστιων καταστροφών. Της ανυπόφορης και αποπνικτικής ατμόσφαιρας .Που κράτησε τόσες ημέρες. Και της απραξίας των ειδικών δυνάμεων. Που άφησαν να δράσουνε ανεξέλεγκτα και ανενόχλητα τα ΄΄ αγανακτισμένα στοιχεία ΄΄ της ελληνικής κοινωνίας. Δεν κάνανε κάτι που θα στοίχιζε ψήφους. Την Νέα Δημοκρατία.
Περασμένα αλλά όχι ξεχασμένα!. Η κουκούλα που τώρα ενοχοποιείται και απαγορεύεται δια του νόμου ξαναεμφανίστηκε. Οι δήθεν αγανακτισμένοι πολίτες. Οι δήθεν επαναστάτες και αγανακτισμένοι, Οι γνωστοί μας γνωστοί-άγνωστοι. Αυτούς που εδώ και 30 χρόνια δεν τους πιάνει ποτέ η δική μας Αστυνομία . Αυτούς που όποτε θέλουνε μερικοί πολιτικοί τους βγάζουνε από το τσεπάκι τους και τους ρίχνουνε ΄΄΄στον αγώνα΄΄. Δεν θα μας ξεγελάσουνε. Η αστυνομία έριξε Μόλοτοφ και δακρυγόνα. Μήπως οι δικοί τους ήταν ντυμένοι στα μαύρα και με κουκούλες προκάλεσαν τα επεισόδια;.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-07-2009