Μοναξιά της ψυχής

Δημιουργός: nea xrysi

Αφιερωμένο στην αδελφή μου... Θυμάσαι... που μου 'λεγες... πως... Αύριο είναι μια καινούργια μέρα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναξιά βαριά την ψυχή μου
Αλυσοδένεις...
Έρχεσαι σαν τ' άγρια νερά
Ορμητικής παλίρροιας
Με παρασέρνεις
Στων δακρύων τη θάλασσα
Τις ζεστές ονειρικές βραδιές
Με βασανίζεις...
Με τα θλιμμένα τραγούδια
Των ξάγρυπνων αστεριών
Σαν σκαλώνουν τα φαναράκια τους
Στ' ουρανού τα μαύρα μπαλκόνια
Νιώθω πως χάνομαι...
Κι η προσηλωμένη μου σκέψη
Σαστισμένο ηλιοτρόπιο
Που έχασε τον προσανατολισμό του
Μοναξιά της ψυχής
Είσαι μέσα μου...
Καυτή έρημος
Κι εγώ ταξιδιώτης
Που δεν βρίσκω μια όαση
Είσαι τόσο βαριά
Σαν όγκος χωμάτων
Που σκεπάζει
Αρχαία χαλάσματα
Μοναξιά της ψυχής
Πόσο γίνεσαι ατέλειωτη
Στους ήχους της σιωπής...
Στα βουβά σεντόνια της νύχτας


Χρυσή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2009