Όταν υπάρχει αγάπη

Δημιουργός: ΚαΤερίνη, Όπου φτάνει η σκέψη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όταν υπάρχει αγάπη

Βράδυ, το λιγοστό φεγγάρι φώτιζε αχνά τον ουρανό.
Καθόμουν με σφιγμένη καρδιά, βυθισμένη στις θλιβερές μου σκέψεις στην αυλή,
στο πέτρινο πεζούλι κάτω απ’ την κληματαριά.
Ησυχία, δεν ακούγεται τίποτα, μονάχα η μονότονη φωνή μιας κουκουβάγιας.
Το αεράκι ανήσυχο, έπαιζε με τα φύλλα της κληματαριάς κάνοντας θόρυβο,
για να του δώσω λίγη προσοχή, έπαιρνε τις μυρωδιές από το γιασεμί και τις γυρόφερνε σε μένα.
Επέμενε, έγινε πιο δυνατός, ρίχνει μπροστά μου μερικά φύλλα και τα ‘φερνε βόλτα γύρω απ’ τα πόδια μου.
Έριξε κι ένα πάνω στην ποδιά μου. Ξαφνιάστηκα! Το ‘πιασα στο χέρι μου και το κοίταζα χωρίς να το βλέπω.
Πόσες όμορφες αναμνήσεις έχω εδώ κάτω από αυτήν την κληματαριά!
Ένα πικρό χαμόγελο κι ο αέρας παίρνει το φύλλο με δύναμη απ’ το χέρι μου,
φεύγει, χάνεται κι αυτό σαν όλα τα όμορφα…
Το αεράκι επέμενε να με φέρει στην πραγματικότητα,
σηκώθηκε φυσώντας απαλά ανάμεσα στα μαλλιά μου, ανακατεύοντας τα.
Ένοιωσα το δροσερό του χάδι πάνω στα μάγουλά μου και ξύπνησα λες από λήθαργο!
Κοίταξα γύρω μου μέσα στο λιγοστό φως του φεγγαριού.
Πόση γαλήνη! Τι όμορφη που είναι αυτή η ησυχία!
Όταν υπάρχει αγάπη στην ψυχή, δίνει αισιοδοξία και αντιμετωπίζονται όλα,
ακόμη και τα δύσκολα - κι εγώ έχω πολύ αγάπη και δύναμη μέσα μου-
. . . και γέμισε με φως η ψυχή μου!

ΚαΤερίνη.
23.7.09

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2009