Μια μύγα

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήθελα το χρόνο να φυλακίσω
εκεί που ήμουν να γυρίσω
το παράθυρο είπα αν κλείσω
ίσως το χρόνο να σταματήσω

Σηκώθηκα και να το κλείσω πήγα,
στο τζάμι πάνω βούιζε μια μύγα
παχιά,έξω κοίταγε γεμάτη ελπίδα
εντελώς αδιάφορη που την είδα

Έμεινα ακίνητος να την παρατηρώ
δεν σταμάτησε ούτε ένα λεπτό
να παλεύει, κι ας ήταν κλειστό
χτυπιόταν με πάθος και πανικό

Έκλεισα το παντζούρι με μανία
έβγαλα απ το ρολόι τη μπαταρία
όμως κάτι μου χάλαγε την ησυχία
-η μύγα,στου παραθύρου τη γωνία

Ο χρόνος συνεχίζει να τρέχει
παρέα του τη μύγα όσο θα έχει
κι αυτή πόσο ακόμα θ αντέχει
πόσο το πάθος θα την διακατέχει;

Δεν καταλάβαινε πόσο ήταν τυχερή
αν στη μοίρα της είχε αφεθεί
θα χε κλείσει το χρόνο φυλακή,
κι όμως εκείνη ακλόνητη, εκεί.

Άλλο πια το βουητό δεν άντεξα
το παράθυρο σηκώθηκα και άνοιξα
με τη μύγα κουβέντα δεν αντάλλαξα
ένα σύννεφο στον ουρανό διάλεξα

Να το βαλω το βράδυ για μαξιλάρι
θα ξυπνούσα σε κρατήρα,στο φεγγάρι
να μην κρύβομαι άλλο στο πατάρι,
το πε η μύγα που της έδωσα τη χάρη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-07-2009