Μόνος απ' τα έξι

Δημιουργός: ΕΛΕΑΝΝΑ, Λένα Κατσιμαντού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βασισμένο σε πραγματική ιστορία

Ημουνα παρόν σ'αυτή τη δίκη
που χαν τον πατέρα μου για θύτη
με ρωτήσαν τότε να τους πω
τι θυμάμαι για το φονικό..

Τράβηξ' η γριά μια μαχαιριά
κι έτρεξε το αίμα της ποτάμι
άφησε το χέρι μου η μάνα
θέριζ'η βεντέτα η πουτάνα

Εφευγε το τρένο από τον Εβρο
κι είχα τ'αδελφάκι μου αγκαλιά
ήμουν έξι κι είπα θα γυρίσω
άμα μεγαλώσω να τους σβήσω


Ετριζε η πόρτα η βαριά
λέγαν οι παπάδες τα δικά τους
δούλευαν και κλαίγαν τα παιδιά
ήμασταν πολλά τα ορφανά...


[/I]Να νιώθεις έρημος κι ο τρόμος να σε λιώνει
και το μαρτύριο ποτέ να μην τελειώνει
ποιος θα μπορέσει να με πείσει
εμένα-ποιος..οτι για όλους μας
υπάρχει και θεός..
πληγές μην ξύνεις ..μη ρωτάς..
αν μ'αγαπάς..μη με ρωτάς..
σου λέω..πάψε!εσύ δεν ξέρεις ..
μη μιλάς!
όσα έχουν δει τα μάτια τα δικά μου
να μην τα δει ποτέ κανείς,καρδιά μου[I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-07-2009