Οι παραλίγο μου ζωές

Δημιουργός: Δήμητρα

Υποκρισίες? Μπαααα.... Αλήθειες! Καλημέρααααααααα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι παραλίγο μου ζωές...


Έξω, οι παραλίγο μου ζωές χτυπούν την πόρτα.
Με τραβάνε πάντα με μανία
και με πνίγουνε στην μοναξιά και στη θλίψη.
Εγώ αφήνομαι καιρό τώρα στη δίνη τους.
Καταβάθος μ’αρέσει αυτό το παίδεμα,
γιατί να τ’ αρνηθώ άλλωστε.
Έχουν γίνει κομμάτι μου και τις λατρεύω παράφορα!
Μιλάμε για μεγάλο έρωτα...ουτοπικό αλλά μεγάλο...
Απο εκείνους που κλείνουν τα μάτια,
ανοίγουν τα χέρια και περιμένουν...
Περιμένουν...περιμένουν...
Και μένουν πάντα μ’ άδεια χέρια και κλειστά μάτια.
Έκατσα και το φιλοσόφησα λοιπόν
και αποφάσισα πως με κούρασαν
οι παραλίγο μου ζωές.
Με εκμεταλλεύτηκαν, με απογοήτευσαν,
με άδειασαν, με μισοπέθαναν.
Γι’ αυτο δεν θέλω πια να τις σκέφτομαι.
Θέλω να κάνω στροφή 360 μοιρών.
Και θέλω εσένα να με μάθεις να ξαναγαπήσω
τη ζωή αυτή που έχω.
Θα είναι δύσκολο το ξέρω...
Γιατί το άπιαστο έχει ψηλά στάνταρτ και πολλές απαιτήσεις
κι όμως δεν έχει προδιαγραφές επιτυχίας ή αποτυχίας.
Μα το τώρα, το εδώ, το σήμερα έχουν σχήμα και μορφή.
Έχουν ουσία και ποιότητα.
Έχουν αισθήματα και γεύση και αφή.
Αυτές τις άλλες μου ζωές,τις παραλίγο
έλα να τις σβήσουμε μαζί.
Να γίνω πάλι εγώ και να είσαι πάλι εσύ.
Να είμαι ξανά αυτή π’ αγάπησες
και να ξαναγίνεις το ιδανικό μου.
Να δούμε αν αντέχουμε την αλήθεια μας...
Να τολμήσουμε να ορίσουμε εμείς τις ζωές μας
και όχι οι ζωές μας εμάς.
Να χαμογελάσουμε στο τώρα μας....
Μπορούμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-07-2009