Μια καληνύχτα

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν μια απ αυτές τις καληνύχτες
που σκοτώνουν
ήρθε γλυκά να με σκοτώσει
μέσα στη νύχτα της σιωπής,
με πυροβόλησες
κι ας μην οπλοφορούσες
χαρίζοντας μου μια ακόμα
νύχτα που με βρίσκει να πενθώ
εγώ ο ίδιος
με δάκρυα δικά μου
τη νεκρή καρδιά μου
Κι είναι νύχτα σκοτεινή
σα χιλιάδες άλλες
με προσμονή
στ ουρανού τις σκάλες
τα μάτια στραμμένα,
πάντα εκεί
κι ας είναι τ άστρα σβησμένα,
νύχτα νεκρή
σαν την καρδιά μου
Κι εκείνη βγαίνει
-εκεί
σαν Αφροδίτη
μέσα απ τα σκοτεινά νερά
-στα κόκκινα ντυμένη-
αρχίζει ν ανεβαίνει
αργά-αργά
τ ουρανού τις σκάλες,
μα δεν πρόλαβε
την έσβησαν
τα δικά μου δάκρυα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2009