Τρώγοντας δίπλα στη θάλασσα

Δημιουργός: χρηστος καραμανος, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΕΚΔΩΣΩ ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΣΕ ΒΙΒΛΙΟ!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πήγα ντάλα μεσημέρι, για να φάω στην παραλία,
κάθε χρόνο τέτοια μέρα, εγώ τιμάω την φιλία,
με τον Θόδωρο τον φίλο μου, τα λέμε πάλι,
βλέποντας γυμνά κορμάκια, πάθαμε μεγάλη ζάλη.
-
Μπρος μας ξεροψήνονται, στον ήλιο κοριτσάκια,
με την μουσική έχουν έρθει, σε πολλά μεράκια,
κουνάνε τα ωραία σωματάκια τους με χάρη,
κι εμάς δεν μας παίρνουνε διόλου χαμπάρι.
-
Ωραία η ταβέρνα, μας σερβίρει φρέσκο ψάρι,
με χωριάτικο ψωμί,φτιαγμένο από αφράτο στάρι,
η σαλάτα πλούσια, με νόστιμη ντομάτα και αγγούρι,
στο διπλανό τραπέζι μια κυρία, στον άντρα της τα σούρει.
-
Παραγγείλαμε βλήτα, ιμάμ, γίγαντες και γαύρο,
και ακούμε τον άντρα της διπλανής κυρίας λάβρο,
να διαμαρτύρεται σ ένα κοντό και άσχημο γκαρσόνι,
πως του λέρωσε επίτηδες, το καινουργές του παντελόνι.
-
Σε λίγο γέμισε από παρέες, το παραλιακό μας ταβερνείο,
μου θύμισε με τόσο κόσμο, του χωριού το καφενείο,
όλοι τρώνε με όρεξη, με θέα μπλε, ετούτο το μεσημεράκι,
είναι υπέροχο στα θαλασσινά τα μέρη μας, το καλοκαιράκι.
-
Τα λέμε με τον φίλο μου, για την άθλια παλιοκατάσταση,
δεν περιμένουμε να γίνει, από κανέναν λαϊκή επανάσταση,
προσμένουμε όμως, καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας,
και δεν χαρίζουμε σε κανένα, τα υπέροχα όνειρά μας.
-
Το μέλλον των παιδιών, όλους μας αφορά, εμείς νομίζουμε,
στον άκρατο και άδικο καπιταλισμό δεν τα δωρίζουμε,
οι σκέψεις και οι ιδέες μας, πολύ ταιριάζουνε και συμφωνούμε,
πρέπει πολλάκις να βρισκόμαστε, να συζητάμε και να ακούμε.
-
Μου είπε ο φίλος μου, για την δουλειά του και τα προβλήματα,
πως του αρέσουν πάρα πολύ, τα συναισθηματικά μου ποιήματα,
πρέπει χιλιάδες κόσμου, με μεγάλη προσοχή να τα διαβάσουν,
και στο εξής θάναι αδύνατον, όλους αυτούς να ξεγελάσουν.
-
Κι έτσι αποφάσισα, πάνω στο γεύμα μας, να τα εκδώσω,
και την ψυχή μου, εις το αναγνωστικό κοινό, να παραδώσω,
με τα γραπτά μου αν συγκινήσω, έστω και έναν αναγνώστη,
δεν θα πάνε χαμένα,τόσο διάβασμα, τόσο ξενύχτι και άλλα κόστη.
-
Και το γεύμα δίπλα στη θάλασσα, έχει αποτέλεσμα μοναδικό,
μία απόφαση έχει παρθεί, για να υπάρξει στον κόσμο αυτό, κάτι καλό,
είναι η ποίηση μου, που έρχεται, για να φωτίσει τα συναισθήματα,
θα με διαβάζουν όσοι αγαπούν και έχουν ανάγκη από αισθήματα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-08-2009