Μετα απο το σπιτι διπλα στο ποταμι

Δημιουργός: Methismeni xotikia, Ρεβέξ

αφου διαβασα το βιβλιο ,το οποιο ηταν απλα υπεροχο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι ριζες μου σ'ενα βραχο νιωθω να ναι κολλημενες
δεν ξεκολλω οσο μακρια τους κ αν τραβηξω
οποιο δρομο κ αν χαραξω στη ζωη
παντα εκει ασυνειδητα ισως θα γυριζω

ενα βουνο δεσποτικο που με στοιχειωνει
ενα τοπιο ερημωμενο απο καιρο
μοναχικη ζωη με ηλιο και με χιονι
να περιμενει ενα νοστο ουτοπικο

κ οταν εσβησε η ελπιδα κ η λαχταρα
οταν γερασε ο χρονος κ ο θεος
αγριεψαν βουνα μα και ποταμια
οπως αρμοζει σε αθανατο θνητο

κυλουσε αιωνια το ποταμι διχως τελος
παρεσυρε το καθετι με την ορμη του..
μοναχα οι κορες διαβηκαν στο ρευμα κοντρα
γιατι βαθια ηταν οι ριζες στην ψυχη τους

το ποταμι ερρεε στα ματια τους
η φουρτουνα αντηχουσε στα κορμια τους
κ απ΄τ αρχοντικο βουνο την ομορφια
μα κ τον αερα ειχαν παρει τα μυαλα τους

τυραννησαν το καθε αρσενικο
που εφερνε η μοιρα στα αποκρημνα τους μερη
χαρισμα απ΄τον κοσμο των θεων
να προσφερουν ειχαν ηδονης μεθη

καταρα ομως κουβαλουσαν βαρια
να μην στεριωσει αρσενικο ποτε κοντα τους
πραγμα ακαρδο τυραννικο εφιαλτικο
μ'αυτα πορευτηκαν τα αιωνια δεσμα τους..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2009