η ψυχή

Δημιουργός: glaykh 1982

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η δική σου επιβολή
είναι πιο τυραννική
κι απ' το φύλλωμα του δέντρου
πάνω στη σκιά του...
είναι το φύλλωμα ή το αγέρι
που προστάζει πάνω της;

Εγώ είμαι η σκιά
λαξευμένη σε όλους τους τόπους,
γιατί κανείς δεν τη κρατάει.
Πάει παντού, σαν τη ψυχή,
με το δέντρο, σαν το κορμί.
Η νύχτα τη σβήνει
όπως κι ο θάνατος...

Για ν' αφήσει τα πεζά
να βρει διέξοδο
γίνεται μελάνι σ'ασπρο χαρτί...
ένα μικρό λαμπιόνι,
η κάφτρα μέσα στο σκοτάδι,
ο καπνός όμως αποχωρίζεται
κάποια στιγμή...

Δεν είναι μόνος όποιος τολμά
να δώσει όνομα στη μοναξιά,
μα αυτός που κρύβει τη μοναξιά
πίσω απ'τα ξύλινα δεσμά
του δούρειου ίππου...

κερί το σώμα
που θα λιώσει με το πέταγμα στον ήλιο
και θα λευτερωθεί η ψυχή
λευκό σεντόνι,
για να κουκουλώσει τα φαντάσματα...

Ας ευχηθούμε
πως θα'ρθει μέρα
που το πράσινο δεν θα μαραθεί απ'τα μάτια μας,
το θαλασσί δεν θα στεγνώσει απ'τα χέρια μας,
που το αίμα θα ξεβάψει απ'τις πληγές μας...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-08-2009