Αφιερωμένο

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]
Να μη με περιμένεις εκεί όπου σχεδιάζαμε τα πιο τρελά και φευγαλέα όνειρά μας
εκεί όπου ξυπόλυτοι βαδίζαμε να μη με περιμένεις
στις αμμουδιές που περπατήσαμε και στις καρέκλες που ακουμπήσαμε το σώμα μας κι ονειρευτήκαμε να μη με περιμένεις
χιλιάδες άλλοι σαν κι εμάς ονειρευτήκανε
κάποιοι επέζησαν του χωρισμού, άλλοι ευτύχισαν του σπαραγμού κι άλλοι στα μάτια είχαν τη βουρκωμένη έκφραση του αποχωρισμού. Κανείς απόλυτα ευτυχισμένος
κρίμα που το καλούπι μας διαφέρει από τον άλλον και το σουλούπι μας αρκεί για να μας κρίνει
εμείς στη μοίρα αφεθήκαμε για να μας κρίνει – λες και δεν είχαμε το σθένος να επιλέξουμε – και το αποτέλεσμα μας χώρισε στα δυο
σκέψου μονάχα δυο υγρά μάτια να κλαιν για σένα
αυτός ο πόνος δεν σου θυμίζει λίγο αγάπη;
και να σκεφτείς πως κόπιασα να σου αποδείξω την αγάπη με τα λόγια – ντροπή μου – αντί στα κύματα να φτύσω όσα μιλάω να πνιγούνε..

..ευχαριστώ για την υπέροχη και τόσο έμπρακτή σου αγάπη
θα προσπαθήσω να την ξεχάσω!

γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2009