Του διαβόλου ταίρι

Δημιουργός: mytilinia, georgia simini

Σήμερα είχα ραντεβού με τον καλό μου εαυτό...και ήταν αληθεια όμορφος...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΤΑΙΡΙ

Πικρό το δάκρυ που κυλά
και η καρδιά στα σκοτεινά
πώς να πιστέψω πως υπάρχω.
Ήθελα να’ χω μια αυλή
κι ενός αγγέλου το φιλί
στα χέρια του να ξαποστάσω
για ό,τι με πονά να ψάξω.

Δεν είναι πως δεν άντεξα
δεν είναι πως κουράστηκα
μα είν’ το άδικο που με πνίγει.
Βαρέθηκα να τραγουδώ
για έναν κόσμο να θρηνώ
και όλοι να με λένε καλό
και άκακο σαν σπουργίτι.

Της μοναξιάς μου το πιοτό
έχει τη γεύση από παγωτό
μα είναι πικρό και δεν γλυκαίνει
κι αφού θα φύγω να χαθώ
δεν θέλω χέρι να κρατώ
ας μ’ αγκαλιάσει εκείνο τ’ αστέρι
κι ας γίνει με την ψυχή ταίρι.

Και συ που τώρα με ζητάς
σου λέω πάψε να μ’ αγαπάς
είναι σκληρό και ξέρω πως πονάει
γιατί δεν υπάρχω, πια δεν ζω
και αν σου’ δινα ζωή εγώ
γράμμα κενό τι θες να σου γράψει
πεσ’ στην πνοή σου, μη με ψάξει.

Έγινε η ζωή δρόμος τραχύς
κι ο χτύπος της καρδιάς βαρύς
σε ποιον να πω τι με βασανίζει
που δεν υπάρχει πια κανείς
να νιώσει για λίγο ειλικρινής
να πει, να νιώσει, ν’ αποδείξει
τι στην ευχή αυτή η ζωή αξίζει.

Μα σαν θα φύγω, σαν χαθώ
θ’ ακούσω σκάρτα σ’ αγαπώ
κι ένα αγκάθι πίσω να με καίει
γιατί η ζωή μου θα κυλά
με λάθος πυξίδα στην καρδιά
σαν θα’ μαι του διαβόλου ταίρι
σβησμένο από καιρό αστέρι.

Θα λένε κάποτε οι περαστικοί
τη γνώρισα και γω κάποτε, εκεί
και στον θεό έστηνε καρτέρι
μα χάθηκε σε μια ερημιά
αγρίεψε έτσι ξαφνικά
έμπηξε η ίδια μαχαιριά
και έγινε πια μια ξένη
ειν’ του διαβόλου ταίρι.


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-08-2009